بازجستی فقهی در ماهیت قوادی

ماده 135 قانون مجازات اسلامی مصوب سال 1370، قوادی را به جمع و مرتبطکردن دو نفر یا بیشتر برای زنا یا لواط تعریف کرده است. قانون جدید مجازات اسلامی مصوب سال 1392، در ماده 242 با الفاظی متفاوت و البته اندک تغییری درمحتوا، مفاد قانون قبلی را با عبارت زیر تایید نموده است. قوادی عبارت از به همرساندن دو یا چند نفر برای زنا یا لواط است . مفاد دو ماده پیش گفته مستظهر به موافقت مشهور امامیه و یا دست کم نظر اشهر ایشان می باشد. در نقطه مقابل تعدادقابل توجهی از فقهاء با توسعه در معنای قیادت، مطلق جمع و ایجاد ارتباط به قصد فحشاء- اعم از اینکه برای زنا باشد یا لواط و یا مساحقه- را محقق جرم قوادی می دانند.نویسنده با بازخوانی مسیله قول سومی را اختیار نموده است. وی معتقد استقیادت به عنوان جرم حدی تنها یک مصداق دارد و خصوص جمع به قصد زنا راشامل می شود و سایر موارد جمع خارج از ماهیت قوادی بوده و جرمی تعزیریمی باشند. مقاله حاضر با دفاع از موضع نویسنده و در راستای تبیین مختار وی بهنقل و نقد آراء رقیب به ضمیمه مستندات آن آراء، پرداخته است.

Keywords:

قوادی , جمع برای زنا , لواط , مساحقه , آرای مشهور , رای نادر