بررسی روش های تامین منابع مالی پروژه های نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری (مورد مطالعه: منطقه ۱۹ شهر تهران)

یکی از مهمترین مسایلی که در برنامه ریزی برای اجرای هر پروژه باید به آن توجه داشت چگونگی تامین مالی پروژه است. سیاستگذاری و تصمیم گیری های کلان برای اجرای طرح بهسازی و نوسازی با توجه به نیاز گسترده به منابع مالی نیاز به بررسی های همه جانبه در این زمینه دارد. با وجود بیش از چند دهه از تهیه طرح های بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری در کشور و توجه این بافت ها به عنوان فرصتی جهت توسعه درونی شهرها، همچنان شاهد افزایش رو به رشد فرسودگی شهرها و عدم تحقق پذیری این طرح ها هستیم. مهم ترین عامل تاثیرگذار در توسعه فرسودگی و متروک شدن بافت های فرسوده شهری وعدم تحقق پذیری طرح های نوسازی، عامل اقتصادی و عدم سرمایه گذاری است. مشکلات و تنگناهای موجود در زمینه جذب منابع مالی پروژه های نوسازی سبب کمبود منابع مالی در این بخش و عدم قابلیت اجرایی آن شده است. مشکلات اشاره شده در سایه شناخت و بررسی دقیق مدل های تامین مالی و رویکرد اقتصاد محور به مساله نوسازی قابل حل است. بر همین اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی روش های تامین منابع مالی پروژه های نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده شهری در منطقه ۱۹ تهران با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی می باشد. برای رسیدن به این هدف درآمدهای شهرداری در این پروژه ها بررسی و در انتها تجزیه و تحلیل گردید. نتیجه پژوهش نشان می دهد روش سهامدار پروژه و مشارکت مالکین نیز از روش هایی است که می تواند در طرح نوسازی و بهسازی بافت های فرسوده بکار گرفته شود. اطلاعرسانی و عدم تغییرات در طرح از جمله نکاتی است که در تامین مالی و اطمینان سازی برای همکاری بخش خصوصی با طرح و کاهش تبعات اجتماعی آن موثر است.

Keywords:

نوسازی و بهسازی , درآمدپایدار , بافت فرسوده شهری , منطقه ۱۹ تهران