باز نگری در عصاره گیری ساخت داروهای سنتی

مقدمه: داروهای جدید در حال حاضر در بسیاری از موارد در ساخت داروهای سنتی که نیاز به عصاره گیری دارند از فرمولاسیون روش داروسازی مانند عصاره گیری هیدروالکلی یا سایر انواع عصاره گیری که با فرمول ساخت سنتی دارو فرق دارد یا ماده موثره گیاه استفاده می گردد که سبب تغییر در طعم حتی کاهش خواص درمانی دارو می گردد، از این رو پیشنهاد می گردد داروها علاوه بر روش مدرن به روش سنتی نیز تهیه گردیده سپس از جهات مختلف با هم مقایسه گردند. روش کار: pubmed ,ISI google scholar, SID این مطالعه کیفی با جستجو در کتب داروسازی طب ایرانی منابع الکترونیکی انجام شد. یافته ها داروهای گیاهی از زمان کهن برای درمان طیف وسیعی ازبیماری ها استفاده شده گیاهان دارویی در تمام ادوار در حال حاضر نیز با وجود پیشرفت های خیره کننده درطب نقش مهمی در حفظ سلامت درمان بشر داشته اند. کلاسیک بازهم گیاهان سهم ویژه ای درمراقبت های بهداشتی فرایند درمان دارند. دلایل مختلفی را می شود برای عدم دسترسی تمایل زیاد استفاده از گیاهان دارویی نام برد که از آن جمله از ناکارآمد بودن داروهای رایج، عوارض جانبی زیاد، بسیاری از افراد به داروهای شیمیایی، نبود دارو برای بیماری های خاص مانند امراض اتویمیون، همچنین باور عمومی مبنی بر بی ضرربودن محصولاتطبیعی، ارزان بودن تجربیات گذشتگان می باشد. طبق برآورد سازمان بهداشت (حدود 80 از جمعیت جهان هنوز از گیاهان دیگر داروهای سنتی برای درمان حفظ سلامت WHO جهانی) خود استفاده می کنند. همچنین، حدود 80 ازتمام مواد دارویی مستقیم یا غیرمستقیم از منابع گیاهی مشتق می شوند. عصاره گیری یعنی استخراج موادی که خاصیت درمانی دارند حذف قسمت های بدون اثر دارویی نقش عمده ای در تولید داروهای گیاهی دارد سبب بازده بالاتر می گردد. در طب ایرانی عصاره گیری به روش های مختلف مانند خیساندن در آب یا روغن، جوشاندن، دم کردن، فشردن گیاه، عرق گیری انجام می گیرد. در حال حاضر از روش های نسبتا جدیدتر مانند استفاده از حلال های هیدرو الکلی، هیدرو اتر سایر حلال ها برای عصاره گیری استفاده می شود که سبب بازده بیشتر مدت زمان ماندگاری طولانی تر عصاره می گردند اما در بسیاری از موارد سبب تغییر در طعم رنگ بو می شوند در حال حاضر برای نزدیک شدن به استانداردهای داروسازی کلاسیک در اکثر تحقیقات دانشگاهی عصاره گیری به روش نوین انجام می گردد که در برخی موارد تغییرات نام برده شده در مصرف دارو به صورت غیر خوراکی یا خوراکی به صورت فرص یا کپسول مشکلی ایجاد نمی کند، اما هنگامی که عصاره به صورت مایع خوراکی استفاده مانند شربت یا سکنجبین استفاده می گردد تغییر در طعم بو می تواند بسیار ناخوشایند بوده سبب عدم مصرف یا مصرف نا صحیح دارو می گردد. بحث نتیجه گیری: علیرغم بازده بالاتر ماندگاری بیشتر عصاره های تولید شده به روش عصاره گیری نوین، در مواردی که عصاره گیاه به صورت مایع خوراکی مصرف می گردد دارو به دو روش عصاره گیری سنتی کلاسیک تهیه گردیده از جهات مختلف به ویژه اقبال مصرف کننده بررسی گردد. زیرا در برخی موارد عصاره گیری تهیه دارو به روش سنتی علی رغم بازده کمتر می تواند از نظر مصرف کنندگان تمایل به مصرف دارو در نتیجه درمانی آن عملکرد بهتری داشته باشد.

باز نگری در عصاره گیری ساخت داروهای سنتی Keywords:

عصاره گیری , گیاه دارویی , داروی گیاهی , مواد موثره