اثر سالینومایسین بر عیار سرمی پادتن ضد هماگلوتیناسیون در جوجه های گوشتی واکسینه شده بر علیه ویروس بیماری نیوکاسل

تحقیقات نشان می دهند که بعضی از مواد گیاهی شیمیایی می توانند پاسخ سیستم ایمنی انسان حیوانات را در برابر عوامل بیماریزا تغییر دهند. با توجه به اهمیت واکسیناسیون در ایمنی زایی علیه بیماری نیوکاسل استفاده معمول از ترکیبات یونوفوره در پیشگیری از کوکسیدیوز در این مطالعه سعی شده است تا اثر سالینومایسین بر عیار سرمی پادتن ضد هماگلوتیناسیون (HI) در جوجه های گوشتی مورد بررسی قرار گیرد. بدین منظور، تعداد 350 قطعه جوجه گوشتی راس یکروزه به پنج گروه 70 قطعه ای تقسیم با جیره حاوی 60و ppm 90 سالینومایسین (به ترتیب گروه های (B یا جیره شاهد (گروه های C، (E تغذیه شدند. جوجه های گروه برای چهار روز متوالی قبل از اولین واکسیناسیون روزانه با محلولی از سیکلوفسفامید، پنی سیلین استرپتومایسین به صورت زیر جلدی در ناحیه شکمی مورد تزریق قرار گرفتند. تمامی گروه ها به جز گروه (کنترل غیرواکسینه) در روزگی با سویه B1 نیوکاسل به صورت قطره چشمی در 12 روزگی با واکسن کشته نیوکاسل به روش زیرجلدی در ناحیه پشت گردن تلقیح گردیدند. در سنین 7روزگی تعداد قطعه در 12، 22، 32 42 روزگی تعداد 15 قطعه جوجه از هر گروه خون گیری بعمل آمد. پس از خنثی سازی هماگلوتینین های غیر اختصاصی، سرم های حاصله با آزمایش معمول ممانعت از هماگلوتیناسیون از نظر پادتن ضد ویروس بیماری نیوکاسل ارزیابی گردیدند. نتایج نشان دادند که عیار پادتن سرمی در گروه در طول آزمایش در بقیه گروه ها تا سن 12 روزگی روند نزولی داشت؛ اما پس از آن، به صورت ناگهانی در جوجه های واکسینه افزایش یافت. در سن 22 روزگی، گروه های بااختلافی معنی دار از سایر گروه های واکسینه به ترتیب دارای بیش ترین کم ترین عیار پادتن ضد هماگلوتیناسیون بودند (p<0.05)؛ ولی پس از آن هیچ گونه تفاوت معنی داری بین گروه های واکسینه، به جز گروه مشاهده نشد. چنین نتیجه گیری می شود که سالینومایسین با مقداری فراتر از دوز تجارتی می تواند سرعت پاسخ ایمنی جوجه های گوشتی علیه واکسن نیوکاسل را افزایش دهد.

Keywords:

سالینومایسین , ایمنی هومورال , جوجه های گوشتی , نیوکاسل