بررسی میزان آلودگی دام های کشتار شده در کشتارگاه تنکابن به دیکروسلیوم داندریتیکوم

دیکروسلیوم داندریتیکوم در مجاری کوچک بزرگ صفرای کبد حیوانات وانسان زندگی می کند. این انگل یکی از ترماتودهای کبدی شایع در حیوانات انسان در ایران می باشد. وفور دیکروسلیوزیس به علت عدم اختصاصی بودن میزبانهای واسط اول (حلزون های خاکی) فراوانی میزبانهای واسط دوم (مورچه ها) به شرایط جوی نوع خاک بستگی چندانی ندارد.در ایران شرایط جوی در فصل بهار، تابستان پاییز برای رشد حلزون ها مورچه ها مناسب است، بنابراین حداکثر آلودگی در این فصل ها دیده می شود ولی در تابستان به علت عدم بارندگی در بسیاری از نقاط کشور کاهش رشد حلزون ها، میزان آلودگی دام ها کاهش می یابد. در تحقیق حاضر با استفاده از روش مطالعه گذشته نگر آمار موجود دربایگانی اداره دامپزشکی شهرستان تنکابندر رابطه با میزان ابتلا گوسفندان، گاوهاو بزهای کشتار شده در کشتارگاه این شهرستان در سه ماه هتابستان سال 1380 مورد بررسی قرار گرفت. براساس سوابق موجود در طی این دوره زمانی تعداد 6970گوسفند، 5532 بز 2157 گاو کشتار شده بودند. کبد دام های تحت مطالعه با ایجاد برش های لازم از نظر وجود دیکروسلیوم مورد مطالعه قرار گرفته بودند. براساس نتایج تحقیق حاضر تعداد 189 مورد از گوسفندان تحت مطالعه (%7/64)، 132 مورد از بزهای تحت مطالعه (%7/46) 205 مورد از گاوهای تحت مطالعه به دیکرسلیوم آلوده تشخیص داده شده بودند.

Keywords:

دیکروسلیوم داندرتیکوم , گاو , گوسفند , تنکابن