اولین بررسی شیوع سیستی سرکوز تنیاکولیس در نشخوار کنندگان کوچک در استان اصفهان

سستودهای خانواده تنیاییده که سگ میزبان اصلی آن هاست، رنج وسیعی از میزبانان واسط نشخوارکننده دارند که سبب ایجاد بیماری های مختلف در آنها می شوند عفونت در مرحله نوزادی بعضی از گونه های تنیا دارای اهمیت دامپزشکی می باشد. سیستی سرکوز تنیاکولیس نیز که نوزاد انگل تنیا هیداتیژنا می باشد، سبب ابتلای نشخوار کنندگان مختلف می شود. از عوارض ابتلا به این انگل می توان به کاهش تولید وزن گیری در موارد شدید ضبط کبد اشاره کرد. مهاجرت سیستی سرکوز تنیاکولیس می تواند آسیب های هموراژیک فیبروتیک را در کبد ایجاد نماید. همچنین عفونت سنگین به این انگل هپاتیت تروماتیک در بره های جوان، در موارد زیادی منجربه مرگ می شود تا کنون مطالعات زیادی در شمال غرب ایران برای مشخص کردن میزان آلودگی به سیستی سرکوز تنیاکولیس صورت گرفته این اولین بررسی در مورد میزان شیوع سیستی سرکوز تنیاکولیس در مرکز ایران (استان اصفهان) می باشد.کشتارگاه ها، مراکز مهمی جهت کسب اطلاعات برای دستیابی به میزان آلودگی به این انگل در تمام دنیا می باشد. در این بررسی نیز با انجام بازرسی های پس از کشتار بررسی کبد ها میزان آلودگی به سیتی سرکوز تنیاکولیس ثبت یادداشت گردید. در مجموع تعداد1888790 نشخوارکننده کوچک در کل کشتارگاه های استان اصفهان در سال 87 کشتار شد، که در مجموع 3467 کبد به این انگل آلوده بودند. در نهایت میزان شیوع سیستی سرکوز تنیاکولیس در نشخوار کنندگان کوچک در استان اصفهان %0/18 بدست آمد. در حالی که مطالعات قبلی، شیوع آلودگی را با رنج 10-20% در کبد های نشخوارکنندگان کوچک در مناطق دیگر ایران گزارش کرده بودند در بسیاری ازموارد، چون کشتار نشخوارکنندگان بویژه گوسفند بزتوسط خود پرورش دهندگان انجام می گیرد؛ لذا آلوده شدن گوشتخواران با ضمایم آلایش چنین دامهای آلوده ای به راحتی امکان پذیر بوده تداوم چرخه بیماری را سبب خواهد شد.بنابراین به نظر می رسد با انجام این بررسی شناخت مقدماتی وضعیت آلودگی به این انگل در دامهای ارجاعی به کشتارگاه های اصفهان، می توان برنامه ریزی برای کنترل قطع چرخه مذکور را تدارک دید.

Keywords:

شیوع , سیستی سرکوز تنیاکولیس , استان اصفهان , نشخوارکننده کوچک