بررسی رابطه بین محافظه کاری شرطی مربوط بودن ارزش گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

وجود مکانیزم هایی برای اطمینان دادن به سرمایه گذاران سایر استفاده کنندگان، نسبت به کیفیت اطلاعات مربوط بودن گزارش های مالی، با اهدافی هم چون کمک به کارایی بازار سرمایه در نهایت تخصیص بهینه سرمایه ضروری است. یکی از این ابزار ها، محافظه کاری شرطی است. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین محافظه کاری شرطی مربوط بودن ارزش گزارشگری مالی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می باشد. این پژوهش از منظر هدف کاربردی، از منظر روش توصیفی همبستگی می باشد. جامعه آماری تحقیق را کلیه شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران که از سال 1391تا1395 در بورس فعال بوده اند تشکیل می دهند که با اعمال شرایط ورود به پژوهش،200 شرکت به عنوان جامعه آماری پژوهش انتخاب شدند. روش نمونه گیری این پژوهش به صورت نمونه گیری حذفی سیستماتیک است. با استفاده از روش حذفی سیستماتیک تعداد 80 شرکت به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شده اند. برای گردآوری اطلاعات در حوزه ادبیات تحقیق همچنین اطلاعات مورد نیاز، برای آزمون فرضیه ها از روش کتابخانه ای ابزار اسنادکاوی شامل پیش آزمون استفاده شده است. زیرا برای آزمون فرضیه ها از داده های شرکت ها مستخرج از صورت های مالی آنها استفاده می شود. متغیر های این پژوهش، محافظه کاری شرطی مربوط بودن ارزش می باشند. داده های جمع آوری شده از بانک های اطالاعاتی در این پژوهش با استفاده از نرم افزار های Eviews SPSS نرم افزار Excel با استفاده از آمار توصیفی شامل میانگین، میانه، چولگی ... همچنین روش همبستگی رگرسیونی مورد تجزیه تحلیل قرار گرفت. نتایج این پژوهش نشان داد که در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین محافظه کاری شرطی مربوط بودن ارزش گزارشگری مالی رابطه معنی داری وجود دارد

Keywords:

مربوط بودن ارزش گزارشگری , محافظه کاری شرطی , شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار