استفاده از موادی که منشا طبیعی دارند زیست تخریب پذیر هستند راه حل مناسبی برای حل مشکلات زیست محیطی
بسته بندی های رایج است که علاوه بر مصرف منابع تجدید ناپذیر، پس از استفاده در طبیعت باقی مانده به آن آسیب می رسانند. پلیمر های طبیعی انتخاب مناسبی برای جایگزینی این مواد در بسیاری موارد از جمله صنعت
بسته بندی می باشند، از این جهت که از منابع تجدید پذیر بدست می آیند با طبیعت سازگاری دارند. این پلیمر ها به دو دسته طبیعی سنتزی تقسیم می شوند. دسته اول شامل پلیمر هایی مثل سلولز، نشاسته، کیتوزان، کلاژن ژلاتین می باشد که مستقیما از طب یعت گرفته می شوند، در حالی که بایوپلیمر های سنتزی مانند PLA PHB حاصل سنتز مونومر های طبیعی هستند. اما به منظور استفاده از پلیمر های طبیعی در صنعت
بسته بندی باید اصلاحاتی در این مواد صورت گیرد تا خواص محافظتی، مکانیکی حرارتی آن ها بهبود یابد. مطالعات اخیر نشان می دهد که افزودن ذرات نانومانند نانورس ها به پلیمر های طبیعی منجر به ساخت کامپوزیت هایی می شود که همه خواص مطلوب برای
بسته بندی مواد غذایی را دارا می باشند. تحلیل پیش بینی ها از آینده بازار
بسته بندی نشان می دهد که فناوری نانو با کاهش هزینه تولید زیرساخت ها همچنین ارایه محصولات باکیفیتی که از منابع تجدید پذیر بدست می آیند با محیط زیست نیز سازگار هستند، صنعت
بسته بندی را متحول خواهد کرد.