با افزایش پیشرفت ورود تکنولوژی، رابطه انسان با طبیعت پیوسته رو به کاهش است. به همین دلیل امروزه به علت افزایش آلودگی های زیست محیطی، رویکردهای معماری بیشتر به سمت الهام از طبیعت روی آورده اند، تا شاید بتوان این آلودگی ها را با انطباق طراحی ها با طبیعت کاهش داد. یکی از رویکردهای الگوبرداری از طبیعت، رویکرد بیونیک می باشد. در گذشته انسان ها در موارد مختلف از جمله ساخت مسکن برای خود، از این رویکرد بهره گرفته اند، بدون آن که آگاه به عمل خود باشند یا برای آن اسمی در نظر بگیرند. در عصر معاصر نیز با به کارگیری تکنولوژی پیشرفت در راستای ارتقای این رویکرد، بناهایی ساخته شده که می تواند صدمات ناشی از طرح را بسیار کاهش دهد همین طور باعث کاهش مصرف انرژی انطباق پروژه در راستای معماری پایدار شود. این رویکرد خود به دسته های مختلف از نظر الگوبرداری تقسیم بندی می شود که یکی از آن ها الگوی گیاهی می باشد. در این پژوهش، با توجه به کاهش اهمیت این رویکرد در ایران، به خصوص در زمینه معماری، به بررسی معرفی برخی از خصوصیات گیاهان، جهت الگوبرداری در
معماری بیونیک پرداخته شده است. هدف این پژوهش، افزایش خلاقیت ایده پردازی معماران علاوه بر آن، ایجاد طرح های پایدار سازگار با محیط زیست می باشد. روش تحقیق در این پژوهش تطبیقی-تحلیلی مورد کاوی می باشد، که داده های تحقیق از طریق مطالعات اسنادی کتابخانه ای بدست آمده اند.