ارزیابی عدالت فضایی در توزیع و پراکنش خدمات شهری در شهر کرمان

بررسی برابری در توزیع فضایی خدمات و امکانات شهری از مهم ترین عناوین در مطالعات شهری به شمار می آید، بطوریکه در برنامه ریزی شهری براساس اصل عدالت، دسترسی عادلانه به خدمات و استفاده بهینه از فضاها و به عبارتی کامل تر عدالت فضایی یکی از مولفه های اساسی در توسعه پایدار محسوب می شود. توزیع مناسب و بهینه امکانات و خدمات در میان مناطق شهری، یکی از مهم ترین عوامل جلوگیری از نابرابری ها و شکاف توسعه و توزیع فضایی مناسب جمعیت است. با توجه به اهمیت عدالت فضایی در توزیع و بهینه فضایی مناسب جمعیت است. با توجه به اهمیت عدالت فضایی در توزیع و پراکنش فضایی خدمات این تحقیق به ارزیابی عدالت فضایی در توزیع و پراکنش خدمات شهری در مناطق شهر کرمان می پردازد. روش انجام این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده که اطلاعات آن از طریق مطالعات کتابخانه ای، اسنادی و میدانی جمع آوری اطلاعات صورت گرفته است و جهت تجزیه و تحلیل داده ها و همچنین تهیه و تولید نقشه ها از نرم افزار GIS بهره برده شده است. نتایج حاصل از ارزیابی خدمات شهری در مناطق چهارگانه شهر کرمان نشان می دهد که بر اساس شعاع عملکرد و دسترسی استاندارد کاربری های خدماتی پارک در سه مقیاس کودک، محله و ناحیه، کاربری ورزشی واحد همسایگی و بهداشتی درمانی براساس شعاع عملکرد استاندارد توزیع نشده اند. و همچنین براساس تحلیل نزدیک ترین همسایگی در محیط Arc GIS که برای کاربری های خدماتی انجام شد، مشخص شد که مقدار RN کاربری های آموزشی (کودکستان، دبستان، راهنمایی، دبیرستان) پارک کودک ورزشی واحد همسایگی بهداشتی درمانی در مقیاس ناحیه و منطقه کمتر از یک است که نشان از الگوی خوشه ای بودن این کاربری ها و در شهر کرمان دارد. الگوی خوشه ای بودن این کاربری ها در شهر کرمان دارد. الگوی خوشه ناشن از تمرکز این کاربری ها در مناطق خاص و عدم توزیع یکسان در محدوده شهر دارد. این الگوی توزیع دسترسی را برای عده ای ن زدیک و برای عده ای دورتر می کند. الگوی خوشه ای مقدار تولید سفر را بیشتر و هزینه دسترسی را در محدوده ای که این کاربری ها تمرکز یافته اند بیشتر می کند.

Keywords:

عدالت فضایی , خدمات , شهر کرمان