معرفی شاخص های کمی و کیفی موثر بر آبخوان ها در راستای توسعه ی پایدار منابع آب

بهره برداری بی رویه از منابع آبهای زیرزمینی و کاهش نزولات جوی در سال های اخیر در ایران، سبب تخریب این منابع و افت سطح تراز ایستابی شده است. بنابراین، لازم است با مدیریت بهینه، از وارد آمدن خسارت به آن جلوگیری شود. مفهوم مدیریت یکپارچه منابع آب که یک مفهوم تجربی است در راستای توسعه پایداری ارایه شد که این رویکرد مدیریتی، در اکثر کشورهای جهان در حال برنامه ریزی و یا اجرا می باشد. یکی از راهکارهایی که امروزه در تسهیل برنامه ریزی و اجرای مدیریت یکپارچه منابع آب به کار گرفته می شود، استفاده از شاخص ها و معیارهای پایداری است. جهت ارزیابی یک سیستم نیاز به مجموعه ای از شاخص هایی است که بتواند یک سامانه را از جنبه های مختلف بررسی نماید و انعکاس دهنده مسایل حال و یا بیانگر ناپایداری در آینده باشد. معرفی شاخص ها در شناخت منابع آب از جمله ابزار حیاتی می باشد. بنابراین در این راستا تعریف، نحوه محاسبه و تفسیر معیارها و شاخص ها به منظور اولین گام ارزیابی محسوب می گردد لذا در پژوهش حاظر با معرفی تعدای از شاخص ها جهت بررسی و ارزیابی کمی و کیفی منابع آب زیرزمینی در جهت توسعه پایدار نتایج نشان داد با بررسی های صورت گرفته بر روی شاخص ها میتوان با استفاده از این شاخص ها یک ارزیابی درستی از وضعیت منابع آب زیرزمینی و آبخوان های کشور انجام داد و در تصمیم گیری های مدیریتی در سطح IWRM با ارایه راهکارهای حل مشکلات، از وقوع خسارات جبران ناپذیر جلوگیری نمود.

Keywords:

شاخص های منابع آب , آب زرزمینی , کمی و کیفی , توسعه پایدار , مدیریت یک پارچه