بررسی تاثیر زمینه گرایی بر موزه تزیینات در بافت تاریخی کلان شهر شیراز

معماری زمینه گرا انعکاسی از بستر فیزیکی و کالبدی محسوب می شود که با توجه به این اصل به مقوله سبک های معماری و چگونگی ایجاد هماهنگی میان ساختمان های مجاور_مربوط به دوره ها و یا سبک های مختلف می پردازد. سیمای مرکز تاریخی شهر در واقع انعکاس هویت و ارزش فرهنگی_اجتماعی و همچنین خاطرات جامعه ای است که یک جامعه شهری با آن به بازشناسی خود و محیط می پردازد. محلات به مثابه بافتی از شهر واقعیتی اجتماعی، فیزیکی در وضعیت مکانی-زمانی خاص توان استمرار دارند و از فرآیند کنشها، تعلقات و انسجام در مرزبندی محلات، هویت محله بوجود می آید. تنها مکان مناسبی که می تواند تاریخ چندهزار ساله معماری ایران را حفظ و حراست کند و تدابیر اندیشمندانه برای مرمت و طبقه بندی علمی روی آثار به جای مانده از بناهای آن انجام دهد، موزه تزیینات وابسته به معماری ایران است. مساله اصلی تحقیق این است که بتوان تاثیر زمینه گرایی در بافت تاریخی شیراز بر موزه تزیینات را بررسی کرد. لذا هدف بررسی عوامل تاثیرگذار بر موزه تزیینات با بهره گیری از معماری زمینه گرا در بافت تاریخی شهر شیراز می باشد. مقاله حاضر از نوع تحقیقات میدانی-بنیادی است و روش تحقیق آن مطالعات اسنادی مبانی نظری و همچنین استفاده از پرسشنامه می باشد. روش جمع آوری اطلاعات براساس منابع مکتوب کتابخانه ای و میدانی صورت گرفته در این تحقیق براساس مطالعات انجام شده پرسشنامه تهیه گردیده است. پس از توزیع و جمع آوری پرسشنامه ها، داده ها در نرم افزار SPSS قرار داده شده اند. در نتیجه رتبه های شاخص های مورد بررسی به ترتیب عبارتند از: شاخصه های معماری زمینه گرا، موزه تزیینات در معماری، معماری زمینه گرا و موزه وابسته به معماری شیراز.

Keywords:

زمینه گرایی , موزه , موزه تزیینات , بافت تاریخی , شهرشیراز.