بررسی نقش و اهمیت فضای سبز در بهبود زندگی شهری (مورد مطالعه: منطقه20 تهران)

در عصر حاضر شهرنشینی بی رویه و ناملایمات حاصل از زندگی شهری، موجب شده تا ساکنان شهرها برای کسب آرامش روحی و روانی به پارک ها و تفرجگاه های شهری روی آورند. در این میان شناخت تاثیرات فضای سبز شهری بر روح و روان افراد اهمیت فراوان دارد. توجه به خصوصیات رفتاری و روحی شهروندان بر اثر تعامل با این فضاها سبب می شود تا بهره وری بهینه از فضاهای شهری صورت گیرد و سیاست ها و برنامه ریزی شهری در جهت نیل به اهداف برنامه ریزی شهری پایدار(رفاه، آسایش، ایمنی) هدایت شوند. پارک ها و فضای سبزشهری ازجمله کاربری هایی است که توزیع و پراکنش آن درسطح شهراهمیت زیادی دارد و یکی ازمسایل مهمی که اکنون درشهرهای بزرگ به چشم می خورد، عدم تعادل درنظام توزیع و نارسایی سیستم خدمات شهری ازجمله فضای سبزشهری است. باتوجه به توزیع نامناسب پارک ها و فضای سبز منطقه20 تهران، دراین پژوهش تلاش شده است ضمن بررسی الگوی پراکنش فضایی پارک ها و فضای سبز این منطقه، وضعیت برخورداری تمامی نواحی منطقه بررسی شده و نواحی محروم و برخوردار از این نظر در راستای برنامه ریزی برای توزیع بهینه ی فضای سبز در این منطقه تعیین گردد. پژوهش حاضر از نوع تحلیلی توصیفی بوده وجهت گردآوری اصلاعات از روش کتابخانه ای استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داد که کاربری فضای سبز در بین نواحی منطقه20 عادلانه توزیع نشده است و بین نواحی، از نظر برخورداری از فضای سبز نابرابری وعدم تعادل حاکم است. همچنین دربین نواحی این منطقه به لحاظ سطوح فضای سبز وجمعیت ساکن عدم همبستگی وجود دارد.

Keywords:

فضای سبز , عدم تعادل , عدالت فضایی , مدیریت شهری , توسعه پایدار