مایه های رمانس در داستان زال و رودابه
Publish place: The fifth national conference on modern research in the field of language and literature of Iran (With participatory culture approach)
Publish Year: 1398
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 748
This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
MTCONF05_078
Index date: 17 May 2019
مایه های رمانس در داستان زال و رودابه abstract
در بیشتر سروده های حماسی، افکار غنایی را می توان یافت و شاهنامه ی فردوسی نیز از این امر برکنار نیست؛ به گونه ای که بهترین اشعار غنایی حماسی زبان فارسی را می توان در شاهنامه جست. رمانس گونه ای غنایی حماسی است که در آن کشش عشق بر کوشش پهلوانی چیره است. در این گونه، نخست عناصر پهلوانی و عشقی با یکدیگر در می آمیزند، ولی سپس عناصر عشقی فضای داستان را به کلی در برمی گیرد. درواقع، دیگری جای دیگران را می گیرد، بدین معنی که کوشش پهلوان تنها برای یک فرد صورت می گیرد. بخش هایی از شاهنامه را از جمله داستان زال و رودابه که نخستین آن در شاهنامه است، داستان بیژن و منیژه، اردشیر و گلنار، شاپور و مالکه و خسرو شیرین در گونه ی رمانس جای دارند. در این مقاله، سعی بر این است کهاصول کلی و ساختاری حاکم بر گونه ی ادبی رمانس مورد بررسی قرار گیرد و انطباق این اصول با داستان زال و رودابه سنجیده شود. با توجه به ویژگی های ساختاری رمانس و الگوی کلی آن می توان این داستان را در این گونه ی ادبی قرار داد.
مایه های رمانس در داستان زال و رودابه Keywords:
مایه های رمانس در داستان زال و رودابه authors
کاظم جعفری نیک
کارشناس ارشددانشگاه شهیدچمران اهواز، ایران