بررسی نوستالژی در اشعار یدالله بهزاد کرمانشاهی
Publish place: The fifth national conference on modern research in the field of language and literature of Iran (With participatory culture approach)
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 644
This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MTCONF05_172
تاریخ نمایه سازی: 27 اردیبهشت 1398
Abstract:
یکی از مباحث مطرح در نقد روانکاوی، مفهوم نوستالژی است. نوستالژی، غم غربت به سبب دوری از خانه،زادگاه و وطن، به یاد آوردن خاطرات فردی و اجتماعی و یا دلتنگی از یادآوری گذشته های زرین و شیریناست که در هر فردی بروز میکند. آنچه سبب غمیاد و دلتنگی در وجود انسانها میشود، جدایی از جایگاهاصلی، اوضاع واحوال اجتماعی، سیاسی و فرهنگنی و به طور کلی شرایط نابسامان زندگی کنونی است.ازآنجاییکه ادبیات تجلیگاه عواطف و احساسات پاک انسانی است، این حس ناخودآگاه در متون ادبی نمودیخاص دارد. هدف اصلی این پژوهش، ضمن شناخت دقیق مفهوم نوستالژی و مظاهر و نمودهای فردی وجمعی آن، بررسی و تحلیل نوستالژی دوران کودکی و جوانی، نوستالژی دوری از معشوق، نوستالژی از دسندادن دوستان و مشاهیر، نوستالژی برای وطن و اجتماع و... در سروده های یدالله بهزاد کرمانشاهی است.
Keywords:
Authors
سیدآرمان حسینی آبباریکی
دانشآموخته دکتری زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه شهید مدنی آذربایجان
سلما ساعدی
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد همدان؛ عضو هییت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج