رابطه سازگاری اجتماعی ، سبک های دلبستگی و مدیریت زمان با گرایش به اعتیاد در بین دانش آموزان پسر مقطع متوسطه اروندکنار

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین سازگاری اجتماعی ، سبک های دلبستگی ، مدیریت زمان با گرایش به اعتیاد در بین دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم اروندکنار انجام شده است . روش پژوهش همبستگی و جامعه آماری کلیه دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم مشغول به تحصیل در سال تحصیلی 96-95 به تعداد 347 نفر بودند که با پرسشنامه های پرسشنامه سازگاری دانش آموزان دبیرستانی سینها و سینگ(1993) ، پرسشنامه سبک های دلبستگی بزرگسال کولینز و رید(1990)، پرسشنامه مدیریت زمان کویین و همکاران( 1990)و پرسشنامه مقیاس آمادگی به اعتیاد وید و بوچر( 1992) مورد آزمون قرار گرفتند. داده ها از طریق آمار توصیفی (فراوانی ، محاسبه ضریب همبستگی شاخصهای مرکزی ، محاسبه ضریب همبستگی )و آمار استنباطی (رگر سیون چند متغیره ، به شیوه همزمان و حذفی ) تجزیه و تحلیل شده است . یافته های پژوهش نشان داد رابطه بین متغیرهای سازگاری اجتماعی ، سبک های دلبستگی ، مدیریت زمان با گرایش به اعتیاد معنادار است (01/> P) همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد که ترکیب خطی سازگاری اجتماعی ، سبک های دلبستگی ، مدیریت زمان توان پیش بینی گرایش به اعتیاد را دارند (01> P) .

Keywords:

سازگاری اجتماعی , سبک های دلبستگی , مدیریت زمان , گرایش به اعتیاد