ارزیابی شاخص ها و مهارت های کوچینگ در سازمان ها تجاری برای ارتقاء برنامه ریزی های راهبردی سازمانی

سازمان ها در محیطی فعالیت می کنند که به طور فزاینده ای پیچیده و متغیر است. به همین جهت، خواستار یک نگرش جدید در مدیریت و رهبری برای برآورده ساختن نیاز کارکنان و سازمان به پیشرفت و توسعه در محیط بسیار پویای هستند. رواج کوچینگ((Coaching در سازمان ها، می تواند به دلیل تغییرات سریع در محیط سازمان ها همانند جهانی شدن، پیشرفت فناوری و ماهیت کاری باشد. در سازمان های توسعه یافته از مدیران خواسته می شود که برای توانمند سازی کارکنانشان در راستای خودرهبری تلاش کنند و شرایط را برای یادگیری اثربخش و توسعه فردی کارکنان تسهیل کنند. تعاریف متعددی از معنای کوچینگ درکسب وکار وجود دارد. کوچینگ ابزاری قوی است که می تواند به فرد در ایجاد تغییرات کسب و کار و زندگی کاری، بهبود عملکرد، ارتقاء روابط با دیگران، و توسعه مهارتهای شخصی کمک کند. از جمله اهداف این تحقیق ارایه راهکارهایی جهت بهبود و ارتقاء برنامه ریزی های راهبردی سازمان های تجاری، بررسی عملکرد شاخص ها و مهارت های کوچینگ در تشخیص مشکلات و چالش های موجود در سازمان های تجاری، بررسی شاخص ها و مهارت های ارزیابی، جهت تجزیه وتحلیل سازمان ها و همچنین شناسایی شاخص هایی که بیشترین تاثیر را در بهبود عملکرد سازمان های تجاری دارند است. در این راستا با بررسی روش ها و تکنیک های کارآمدکوچینگ، تلاش می شود شاخص های ارزیابی مناسب و بومی برای بهبود وضعیت سازمان ها و ارتقاء برنامه ریزی های راهبردی سازمانی پیشنهاد شود.

Keywords:

کوچینگ , بهبود عملکرد , ارزیابی عملکرد , ارزیابی شاخص ها , ارزیابی مهارت ها