سالانه درکشور ایران حدود 53 میلیون مترمکعب بتن تولید می گردد. با توجه به حجم زیاد بتن، می توان این ماده را بعد ازآب پرمصرف ترین ماده ساختمانی دانست. بدیهی است بهبودشاخص های کیفی وکمی این ماده می تواند علاوه برافزایش راندمان و کاهش حجم بتن، درکاهش آلودگی های زیست محیطی نیزتاثیربسزایی ایجاد نماید. در چهار دهه اخیر افزایش فعالیت های عمرانی از یک طرف و مزایای منحصر به فرد بتن نظیر مقاومت مناسب در برابر آتش سوزی، عایق صوتی و حرارتی خوب ودسترسی آسان تر به مصالح تشکیل دهنده، باعث شده است که این ماده به صورت گسترده تری در پروژه های عمرانی مورد استفاده قرار گیرد. در این خصوص استفاده ازبتن سبک سازه ای علاوه برمزایای بتن معمولی، فوایدی نظر سبکی وزن ومقاومت بهتردر برابر نیروهای دینامیکی به سبب کاهش بارمرده، سهولت اجرا و حمل ونقل، قابلیت بازیافت سریع تر ونیزکاهش بیشتر هزینه تمام شده را در پی خواهد داشت. درعین حال به سبب استفاده ازمصالح متخلخل ویا ایجاد منافذ دراین نوع بتن، مقاومت نهایی کاهش می یابد که می توان به کمک نانو و میکرو ذرات سیلیس مقاومت را بهبود بخشید. به کاربردن ریزذرات سیلیس علاوه بر افزایش مقاومت، به سبب کاهش نفوذپذیری، محافظت بتن دربرابر یون های مخرب کلراید و سولفات را سبب شده و از این جهت، قابلیت استفاده از این بتن را در تونل های درمعرض آب های شور زیرزمینی فراهم می کند. در این مقاله ویژگی هایی از بتن سبک سازه ای در پروژه های عمرانی و نیز بررسی آن از منظر مقاومت، دوام، اجرا و مسایل اقتصادی مورد بررسی قرار گرفته است