مدیریت دانش در سازمان های دولتی

با توجه به بروز تغییرات بسیار سریع که درنتیجه ظهور و نفوذ تکنولوژی ها و فناوری های نوپدید اتفاق می افتد، بسیاری از سازمان ها با چالش های جدی مواجه می گردند، اما در این میان سازمانی می تواند در عرصه رقابتی دوام و بقای خود را تضمین نماید که به با بهره گیری از این پدیده های فناورانه و تطبیق فعالیت های سازمانی با این تکنولوژی ها، از فرصت ایجاد شده بهترین بهره را از آن خود نماید. مدیریت دانش یکی از این ابزارهای مدیریتی است... مدیریت دانش فرآیند ایجاد ارزش از دارایی های پنهان سازمان است. با توجه به این مهم، محققین و دانش پژوهان در تمام حوزه های علمی ویژه علوم انسانی در تلاش هستند تا استانداردها و ساختارهای مدیریت دانش را کاربردی نموده تا جوامع به دانش روز کهبهنوعی یک سرمایه استراتژی محسوب می شود و بر دارایی های فکری و انسانی بی افزایند. بخش خصوصی اولین قدم ها را درزمینه مدیریت دانش برداشته است اما بخش دولتی به سرعت کمتری در این عرصه واردشده است. با توجه به اینکه کم و بیش دولتها به اهمیت مدیریت دانش در حال پی بردن هستند با این وجود تا مرحله عملیاتی نمودن آن فاصله زیادی دارند. با توجه به اهمیت مدیریت دانش و بر اساس نتایج به دست آمد درزمینه پیاده سازی مدیریت دانش در شرکت های خصوصی، مسیله ای که مطرح میشود این است که آیا مدیریت دانش برای سازمان های دولتی نیز کاربرد دارد و مدیریت دانش در شرکت ها و سازمان های دولتی در چه جایگاهی قرار دارد و به کارگیری دانش تا چه اندازه به همت و تلاشمدیران بستگی دارد و کشف دانش نهفته افراد تا چه حد مستلزم مهارت مدیریت دانش است.

Keywords:

دولت , سازمان , استقرار , اهمیت