تغذیه مصنوعی آبخوان به وسیله پساب تصفیه شده با استفاده از GIS در حوزه آبخیز دشت برخوار اصفهان

روند افزایشی جمعیت طی سال های اخیر و برداشت بی رویه از منابع آب سبب شده تا حجم زیادی از مخازن آب زیرزمینی رو به افول باشد. منابع آب زیرزمینی یکی از مهمترین و شاید در بسیاری از مناطق خشک، تنهاترین منبع تامین آب در بخش های مختلف مصرف است. دشت برخوار اصفهان با افت شدید سفره های آب زیرزمینی روبه رو بوده که در سال های اخیر علاوه بر مشکلات زیست محیطی، تنش های اجتماعی را نیز داشته است. در این مطالعه به منظور کاهش اثرات برداشت بی رویه آب زیرزمینی، راهکار تغذیه مصنوعی با استفاده از پساب تصفیه شده از تصفیه خانه های این منطقه بررسی گردید. روش تحلیل سلسله مراتبی به عنوان ابزار جهت مکان یابی و تصمیم گیری در این مطالعه انتخاب و براساس ده فاکتور مقدار جریان های سطحی، کیفیت آب، شیب، کاربری اراضی، نزدیکی به منابع آب زیرزمینی، وضعیت بهره برداری، فرسایش، نفوذپذیری، عمق آب زیرزمینی و ضخامت آبرفت برای این محدوده مطالعاتی تحلیل شد. در وهله اول، دشت برخوار به چهار کلاس خیلی مناسب تا نامناسب تقسیم بندی گردید. در وهله ی دوم باتوجه به موقعیت شبکه آبراهه، شیب و موقعیت تصفیه خانه شمال اصفهان، 5 مکان جهت تغذیه مصنوعی انتخاب شد. نتایج نهایی نشان داد که باتوجه به در نظر گرفتن وزن و اهمیت پارامترها نسبت بهم و تحلیل نتایج آنها می توان از تغذیه مصنوعی با استفاده از پساب تصفیه شده به عنوان ابزار تعادل بخشی استفاده کرد.

Keywords:

منابع آب زیرزمینی , تغذیه مصنوعی , تحلیل سلسله مراتبی , پساب , COD , BOD