ارزیابی راندمان تصفیه فاضلاب شهری به وسیله سیستم ورمی فیلتر در مقیاس آزمایشگاهی

یکی از راه کارهای مقابله با بحران کم آبی و آلودگی آب های در دسترس در کشورهای درحال توسعه، به کارگیری سیستم های تصفیه ای است که علاوه بر هزینه عملیاتی و سرمایه گذاری کم، معیارهای محیط زیستی را نیز رعایت کنند. سیستم ورمی فیلتر نوعی بیوفیلتر ارتقاء یافته است که با ایجاد تعامل میان کرم های خاکی و باکتری ها به تصفیه فاضلاب می پردازد. ورمی فیلتر به عنوان روش با سرمایه گذاری کم و هزینه های عملیاتی پایین معرفی شده است. این شیوه سطح کمتری را اشغال می کند و درصورت عملکرد به صورت گرانشی، به منبع انرژی نیاز ندارد. در این پژوهش، اثر پارامترهای نوع بستر، بار هیدرولیکی و غلظت COD ورودی بر راندمان تصفیه فاضلاب بررسی شد. بدین ترتیب از دو پایلوت حاوی کرم خاکی با بسترهای متفاوت و یک پایلوت بدون کرم خاکی به عنوان شاهد استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد پایلوت شماره یک شامل بستر شن ماسه و لایه ورمی بهترین عملکرد را داشت. با افزایش بار هیدرولیکی و بار آلی، راندمان تصفیه کاهش یافت. در این مطالعه شرایط بهینه برای هر سیستم نیز مشخص گردید و بالاترین بازده حذف COD برابر 96 % در پایلوت شماره 1 به دست آمد.

Keywords:

ورمی فیلتر , بیوفیلتر , ورمی کمپوست , تصفیه فاضلاب