بررسی اثرکاتالیست دی متیل امینوپیریدین در سنتز و طراحی ریز ساختار پلی استر غیر اشباع از مالئیک انیدرید و استایرن اکساید به منظور استفاده و کاربرد آن با ذرات سیلیکا

این پلی استر غیر اشباع به علت گروه اروماتیک استایرن اکساید دارای مقاومت مکانیکی زیاد و دارای کاربرد بهتری در چسب ، رنگ و دارای کاربرد صنعتی بهتری است .به این دلیل بررسی کاتالیست های این واکنش ، اهمیت زیادی یافته است . در این تحقیق در مقایسه با کاتالیست پیریدن شناخته شده و گزارش شده از کاتالیست جدید دی متیل امینو پیریدن استفاده می گردد. مزیت مهم این کاتالیست پلیمریزاسیون در دمای کمتر و با مقدار بسیار کمتر و تنظیم ژل در واکنش می باشد. این تحقیقات نشان دادکه در دمای کمتر 90 درجه سانتی گراد، مقدار بسیار کمتری از کاتالیست واکنش پلیمرییزاسیون را که به صورت غیر تعادلی است به 80 درصد تبدیل می رساند . استفاده از کاتالیست های دیگر و کاتالیست پیریدن نیاز به دمای 120 درجه دارد که ممکن است باعث تجریه پلیمر گردد و ریز ساختار ودرصد تبدیل پلیمر را تغییر یا کاهش دهد. باتوجه به نتایج فوق با کاتالیست کمتری و دمای 90 درجه ی سانتی گراد بدون تجزیه حرارتی پلیمریزاسیون بررسی گردیده است تا در واکنش با ذرات اصلاح شده ی سیلکون بصورت گلیسیدواکسی پروپیل تری متوکسی سیلان که با با اندازه 12nm گردیده ، استفاده می گردد.

Keywords:

پلی استر غیراشباع , مالئیک انیدرید , استایرن اکساید , ذرات سیلیکا , دی متیل آمینوپیریدین