بررسی و ارزیابی ترسیب کربن در گونه های گیاهی مختلف در مناطق با اقلیم های متفاوت در ایران

با توجه به روند رو به رشد گازهای گلخانه ای، به خصوص دی اکسیدکربن و نیز اهمیت و ضرورت جذب و ترسیب این گاز بخاطر آثار سوئی که بر روی کره زمین و زندگی بشر دارد، دولت ها و مجامع بین امللی به دنبال راهکارهایی نوین جهت کاهش میزان انتشار این گاز و ترسیب آن هستند که از منظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد علی رغم پتانسیل زیاد اکوسیستم های طبیعی نظیر جنگل ها و مراتب مناطق مرطوب در ترسیب کربن، این پتانسیل در پوشش گیاهی اقلیم های خشک و بیابانی بسیار محدود است قرق مراتب یکی از مهمترین و متداول ترین نوع کاربری زمین در اراضی مرتعی جهان است که منجربه تغییر در میزان ذخیره کربن در چنین اکوسیستم هایی شده و همچنین تاثیرات زیادی بر میزان ترسیب کربن توسط گیاهان دارد در مقاله حاضر، توان ترسیب کربن گونه های گیاهی توسکا، صنوبر، دارتالاب، آمیخته، A. peristerus ، P. fragilis ، S. barbata ، L. sclerophylla و F. Ovina مورد مطالعه قرار گرفته اند گیاهان مورد مطالعه در مناطق مختلف کشور نظیر: روستای کلوده از توابع شهرستان محمود آباد و فشم در استان تهران مورد مطالعه قرار گرفته اند نتایج نشان داده است که از بین گیاهان نام برده شده، گیاهان دارتالاب، P. fragilis و A. peristerus بیشترین حجم ترسیب کربن را به خود اختصاص داده اند.

Keywords:

دی اکسیدکربن , ترسیب کربن طبیعی , قرق , فضای سبز شهری , زیتوده گیاهی , اکوسیستم های مرتعی