افزایش طول عمر شبکه های حسگر بی سیم با استفاده از مسیریابی جغرافیایی بهبود یافته، چاهک متحرک و زیر ساخت مجازی

با توسعه تکنولوژی در سال های اخیر، استفاده از شبکه های حسگر بی سیم رو به افزایش می باشد که این موضوع توجهمحققین و پژوهشگران شبکه را به منظور رفع چالش های این نوع از شبکه ها به خود جلب کرده است. با توجه به محدودیت های منابعپردازشی و انرژی در گره های حسگر، موضوع مصرف انرژی و تاخیر به عنوان دو چالش اساسی در این شبکه ها مطرح می یاشد. به همین دلیل در تمامی الگوریتم های ارائه شده می بایست این محدودیت ها در نظر گرفته شود. مسیریابی یکی از تاثیرگذارترین موضوعات روی این چالش ها می باشد که بکارگیری روش های مناسب می تواند علاوه بر افزایش طول عمر شبکه، تاخیر در رسیدن رویدادها به چاهک را نیز کاهش دهد. تاکنون الگوریتم های متفاوتی برای مسیریابی در شبکه های حسگر بی سیم پیشنهاد شده است که هر کدام مزایا و معایبی دارند. در این مقاله با بکارگیری مسیریابی جغرافیایی بهبود یافته از یکسو، و استفاده از چاهک متحرک و زیرساخت مجازی از سوی دیگر سعی میشود میزان انرژی مصرفی شبکه را کاهش و طول عمر شبکه را افزایش داد. نتایج شبیه سازی ها نشان میدهد که روش پیشنهادی ما در مقایسه با روش فقط مبتنی بر مسیریابی جغرافیایی از نظر طول عمر وضعیت بهتری دارد.

Keywords:

شبکه حسگر بیسیم , مسیریابی , زیر ساخت مجازی , چاهک متحرک شبکه