بررسی ارتباط میان سطح فعالیت بدنی با سلامت عمومی در دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علامه

مقدمه: رشد روزافزون صنایع، سبک زندگی ماشینی و بی تحرکی، منجر به کاهش سطح فعالیت بدنی در افراد شده است. ازطرفی ارتباط فعالیت بدنی و سلامت عمومی در دانشجویان کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. لذا هدف از تحقیق حاضر بررسیارتباط میان سطح فعالیت بدنی با سلامت عمومی در دانشجویان خوابگاهی دانشگاه علامه طباطبائی می باشد.روش شناسی: در این پژوهش از نوع همبستگی که جامعه ی آماری آن را 170 نفر از دانشجویان پسر خوابگاه دانشگاه علامهتشکیل داده بودند، افراد به صورت تصادفی انتخاب شده و در این پژوهش شرکت کردند. ابتدا داده ها از طریق پرسشنامه یدموگرافیک جمع آوری ثبت گردیدند. سپس دانشجویان پرسشنامه ی سطح فعالیت بدنی (IPAQ) و پرسشنامه ی سلامت عمومی (GHQ-28) را تکمیل نمودند. به منظور تجزیه و تحلیل آماری داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و نرم افزار SPSS ورژن 21 استفاده گردید. سطح معنی داری P<0.05 در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری داده ها حاکی از وجود همبستگی مثبت و معنی دار میان سطح فعالیت بدنی و سلامت عمومی بود (P<0.01). بحث و نتیجه گیری: اگرچه مکانیسم دقیق تاثیر ورزش بر سلامت روان افراد هنوز به طور کامل مشخص نشده، اما از جمله مکانیسم های فیزیولوژیکی و روانشناختی که می توانند در این مسئله دخیل باشند می توان به کاهش فشارهای هیجانی، تاثیرات مثبت بر انتقال دهنده های عصبی، شاخص های فیزیولوژیکی، افزایش اعتماد به نفس و احساس کارامدی اشاره کرد. پیام کاربردی مقاله: با توجه به نقشفعالیت بدنی در بهبود سازگاری های روانی و فیزیولوژیکی، می توان بیان کرد با افزایش سطح فعالیت بدنی شاهد سلامت روانی و فیزیکی بیشتری نزد دانشجویان خواهیم بود.

Keywords:

ورزش , سلامت روان , GHQ , IPAQ