تاثیر افزایش بار شناختی بازی های ریتمیک بر ارتقائ تئوری ذهن کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی

مقدمه: هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر افزایش بار شناختی بازی های ریتمیک بر ارتقای تئوری ذهن کودکان دارای اختلال هماهنگیرشدی بود. روش شناسی: تحقیق حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل بود. آزمودنی ها شامل 25 کودک ( 9 پسرو 16 دختر) 8 تا 10 ساله بودند که براساس پرسشنامه اختلال هماهنگی رشدی ویژه والدین (DCD-Q07) غربالگری شده و با استفاده ازمجموعه آزمون های ارزیابی رشد حرکتی کودکان (MABC) اختلال آنها تایید شده بود . این کودکان بر اساس سن ، جنسیت و میزان اختلال در دو گروه آزمایش ( 13 نفر) و کنترل ( 12 نفر) همتاسازی شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته و هفته ای 2 جلسه 45 دقیقه ای به انجام فعالیت های بدنی موزون با بار شناختی پرداختند. اما گروه کنترل فقط تحت مداخله فعالیتهای بدنی موزون قرار گرفت .شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخله بوسیله آزمون تئوری ذهن استیرنمن ارزیابی شدند. از تمامی آزمودنی ها آزمون هوش ریون گرفته شد و آزمودنی های دارای هوش نرمال وارد پژوهش شدند. از آزمون کوواریانس با کنترل اثر پیش آزمون جهتتحلیل داده ها استفاده گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 23 و سطح معناداری α<0/05 اجرا شد.