نقش واسطه ای رفتارهای سودمند اجتماعی در بازداری و پرخاشگری ارتباطی در کودکان پیش دبستانی

هدف از این پژوهش بررسی نقش میانجی رفتارهای سودمند اجتماعی در بازداری وپرخاشگری ارتباطی در کودکان پیش دبستانی شهر تهران بود. روش پژوهش همبستگی بود. نمونه آماری پژوهش شامل 106 کودک 4 تا 6 سال 56) دختر و 50 پسر) پیش دبستانی بودندکه به روش نمونه گیری در دسترس از پیش دبستان های تهران انتخاب شدند. کودکان با اجرای ابزار کامپیوتری برو-نرو (هافمن، (1984 و اجرای پرسشنامه های پرخاشگری ارتباطی (شهیم ، (1385 و مقیاس درجه بندی مهارتهای اجتماعی (گرشام و الیوت، (1990 توسط مربیان آنها مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ها از طریق رگرسیون ساده تحلیل شدند. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون نشان داد پیش بینی بازداری بر مبنای پرخاشگری ارتباطی معنادار نشد و به دنبال آن واسطه ای رفتار سودمند اجتماعی میان بازداری و پرخاشگری ارتباطی به دست نیامد. اما پیش بینی پرخاشگری ارتباطی بر پایه رفتار سودمند اجتماعی و همچنین پیش بینی رفتار سودمند اجتماعی بر پایه بازداری مستقیم و معنادار بود. با توجه به یافته ها میتوان گفت ظرفیت کودکان برای بازداری و کنترل خود بسیار منعطف بود و از طریق آنها را قادر میسازد تا از قوانین پیروی کنند و مهارتهای اجتماعی خود را در راستای روابط همسالان خود افزایش دهند. همچنین، آشنایی کودکان با رفتارهای سودمند اجتماعی به تنظیم و بهبود روابط میان فردی، پذیرش مسئولیت اجتماعی، ارتباط و ابراز وجود موثر و کاهش رفتارهای خشونت آمیز می انجامد.

Keywords:

پرخاشگری ارتباطی , رفتار سودمند اجتماعی , بازداری , کودکان پیش دبستان