بررسی تحلیلی اثر ماده فعال کننده سطحی بر افزایش انتقال حرارت و جرم محلول لیتیوم بروماید در چیلرهای جذبی

در سالیان اخیر به دلیل تخریب لایه ازن، اثرات گلخانه ای و تغییرات آب و هوای که بخش قابل توجه ای از آن در اثر استفاده از گازهای مبرد فرئونی جهت تبرید و تهویه مطبوع خانگی، تجاری و صنعتی می باشد استفاده از چیلرهای جذبی که دوستدار محیط زیست هستند رشد قابل ملاحظه ای داشته است. ماده جاذب در اینگونه چیلرها، نقش مهمی در عملکرد دستگاه دارد، از این رو جهت بهبود خواص انتقالی آن از مواد فعال کننده سطحی یا سورفکتانت ها استفاده می شود. در مقاله حاضر انواع مختلف مواد فعال کننده سطحی مورد استفاده در چیلرهای جذبی با رویکرد تحلیل و بررسی مورد مطالعه قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این تحقیق به خوبی نشان می دهند که افزودن ماده فعال کننده سطحی سبب کاهش کشش سطحی ماده جاذب می شود که این نکته در ابزوربر چیلر جذبی باعث افزایش ترشوندگی و در نتیجه آن کاهش دمای ماده جاذب محتوی ابزوربر به دلیل بیشتر در معرض قرار گرفتن آب برج خنک کننده و جذب بیشتر بخارات مبرد اواپراتور می شود که این موارد سبب افزایش راندمان ابزوربر می گردند. همچنین از آنجائیکه کشش سطحی ماده جاذب دارای نقش مهمی در پدیده جوشش استخری ژنراتور چیلر جذبی می باشد، کاهش آن سبب افزایش سایت های هسته زایی جوشش و ترشوندگی بیشتر لوله های ژنراتور می گردد که در نتیجه آن باعث کاهش مصرف بخار و افزایش راندمان ژنراتور می شود. بر این اساس با توجه به اینکه استفاده از ماده فعال کننده سطحی سبب افزایش اختلاف بین غلظت محلول غلیظ و رقیق در ابزوربر می شود، بنابراین باعث افزایش ظرفیت سرمایشی دستگاه و در نتیجه آن افزایش ضریب عملکرد آن نیز می گردد.

Keywords:

چیلر جذبی , ماده جاذب , ماده فعال کننده سطحی , ترشوندگی , کشش سطحی , جوشش استخری , ضریب عملکرد