تحقیقی پیرامون شکل گیری پلان در اثر پیوند مفهومی موسیقی – معماری با تاکید بر ملاحظات کاربردی و زیبایی شناسانه در معماری

همه هنرها در نهایت راهی به سوی انتزاع و تجربه می گشایند لذا می توان مشابهات زیادی بین معماری و موسیقی یافت زیرا در آفرینش معماری تخیل هنری و صورتهای ذهنی هنرمند توسط عنصر ابهام که از کاربرد نمادهایی از فرمهای عینی در ساختمان بنا حاصل می شود خود را به مرز تجرید و انتزاع می رساند، جایی که موسیقی در آن جایگاهی رفیع دارد. در طبقه بندی هنرها، معماری جزو هنرهایی به شمار می رود که هم می توانند زیبا و هم مفید باشند شوپنهاور معتقد است که معماری یک نوع مصالحه میان زیبایی و سودبخشی است. چه بخواهیم و چه نخواهیم بین معماری و موسیقی پیوند هست. این مسئله مبتنی به ساختارهای ذهنی ما است که در هر دوی این هنرها یکی است. در این راه سعی شده است با روش آموزنده ی مقایسه ای موسیقی و پلان در معماری به اسلوبها و اصولی نزدیک شویم که مرحله ی بعدی کاربردی نمودن وامروزی کردن آنهاست.با فرض رابطه ی این دو هنر به تعریف و بررسی تحلیلی دو مقوله از جنبه کالبدی و مفهومی می پردازیم.پس از شناخت سعی در استخراج عناصر و نکات مشابه شده و آنها را با هم مقایسه می کنیم تا هر یک موید و یادآور دیگری باشد.در نهایت به یک سری اصول و مبانی خواهیم رسید که تازه ابتدای راه است و با توجه به محدودیت در حجم مقاله نیازمند پژوهش های آتی می باشد.

Keywords:

هنر , معماری , موسیقی , پلان