بررسی اثر تربیت دینی بر تغییر نگرش زنان به مهارت های محبت، حسن معاشرت و صبر abstract
تربیت دینی به عنوان تنها راه آشتی با فطرت ضمن اصلاح نگرش ها موجب تسهیل کسب موفقیت خواهد شد. بسیاری از افراد به دلیل عدم دستیابی به منابع اصیل و دوری از مبانی تربیتی قابل اعتماد، در انتخاب سبک زندگی موفق دچار چالش می شوند. تبیین ارزش ها و آثار
تربیت دینی موجب تغییر نگرش زنان به برخی فاکتور های اثرگذار در زندگی خواهد شد. روش تحقیق: این پژوهش به دنبال اثر
تربیت دینی بر تغییر نگرش زنان به صبر،
محبت و
حسن معاشرت بوده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته در دو بخش اطلاعات دموگرافیک و سوالاتی در زمینه
محبت و معاشرت سازنده و
صبر بوده است. این پرسشنامه در بین 40 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند، در غالب پیش آزمون و پس آزمون توزیع شد. پنج جلسه آموزش آشنایی با تربیت دینی، بر اساس آیات و روایات برگزار گردید و اطلاعات جمع آوری شده با آزمون های ویلکاکسون و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شده است. یافته ها: ارتباط معنی دار میان آموزش های
تربیت دینی و تغییر نگرش زنان نسبت به فضائل اخلاقی کاربردی در زندگی مشترک بوده و سطح معنی داری 0/001 به دست آمده است. ضمنا درتغییر نگرش زنان به هر سه فضیلت اخلاقی
محبت و
حسن معاشرت و
صبر ارتباط معنی داری با آموزش ها دیده شده که سطح معنی داری به ترتیب 0/00 و 0/00 و 0/182 بوده است. البته بین سن و تحصیلات و میزان اثرگذاری آموزش ها ارتباط معنی داری وجود نداشته است. سطح معنی داری به ترتیب 0/354 و 0/397 بوده است.