بررسی اثر تربیت دینی بر تغییر نگرش زنان به مهارت های محبت، حسن معاشرت و صبر

تربیت دینی به عنوان تنها راه آشتی با فطرت ضمن اصلاح نگرش ها موجب تسهیل کسب موفقیت خواهد شد. بسیاری از افراد به دلیل عدم دستیابی به منابع اصیل و دوری از مبانی تربیتی قابل اعتماد، در انتخاب سبک زندگی موفق دچار چالش می شوند. تبیین ارزش ها و آثار تربیت دینی موجب تغییر نگرش زنان به برخی فاکتور های اثرگذار در زندگی خواهد شد. روش تحقیق: این پژوهش به دنبال اثر تربیت دینی بر تغییر نگرش زنان به صبر، محبت و حسن معاشرت بوده است. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه محقق ساخته در دو بخش اطلاعات دموگرافیک و سوالاتی در زمینه محبت و معاشرت سازنده و صبر بوده است. این پرسشنامه در بین 40 نفر از کارکنان دانشگاه علوم پزشکی شیراز که به صورت تصادفی ساده انتخاب شده بودند، در غالب پیش آزمون و پس آزمون توزیع شد. پنج جلسه آموزش آشنایی با تربیت دینی، بر اساس آیات و روایات برگزار گردید و اطلاعات جمع آوری شده با آزمون های ویلکاکسون و کروسکال والیس تجزیه و تحلیل شده است. یافته ها: ارتباط معنی دار میان آموزش های تربیت دینی و تغییر نگرش زنان نسبت به فضائل اخلاقی کاربردی در زندگی مشترک بوده و سطح معنی داری 0/001 به دست آمده است. ضمنا درتغییر نگرش زنان به هر سه فضیلت اخلاقی محبت و حسن معاشرت و صبر ارتباط معنی داری با آموزش ها دیده شده که سطح معنی داری به ترتیب 0/00 و 0/00 و 0/182 بوده است. البته بین سن و تحصیلات و میزان اثرگذاری آموزش ها ارتباط معنی داری وجود نداشته است. سطح معنی داری به ترتیب 0/354 و 0/397 بوده است.

Keywords:

محبت , حسن معاشرت , صبر , تربیت دینی