بررسی عوامل موثر بر کارایی فنی نخل کاران (مطالعه موردی شهرستان دشتستان)

خرما یکی از مهمترین محصولات کشاورزی و صادراتی ایران به‌شمار می‌آید. استان بوشهر از جمله مهمترین استانهای تولید کننده این محصول در کشور به‌شمار می‌آید. داشتن مزیت نسبی تولید این محصول در شهرستان دشتستان باعث شده همواره این محصول جایگاه ویژه‌ای در تولیدات کشاورزی این منطقه داشته باشد. به‌منظور حفظ و ارتقاء جایگاه استان در تولید و صادرات این محصول توجه به جنبه‌های اقتصادی تولید امری اجتناب‌ناپذیر می‌باشد. لذا در تحقیق حاضر محاسبه کارایی فنی نخل کاران شهرستان دشتستان به عنوان یکی از مهمترین شهرهای تولید کننده خرما در استان مورد توجه قرار گرفته است. همچنین در این پژوهش شناسایی عوامل موثر بر عدم کارایی کشاورزان منطقه نیز از جمله اهداف مورد بررسی می‌باشد. اطلاعات مورد نیاز از طریق پرسش‌نامه، از طریق روش نمونه‌گیری تصادفی از 130 بهره‌بردار در سال زراعی 86-1385 جمع‌آوری شده است. به منظور دست‌یابی به اهداف تحقیق از تخمین تابع تولید مرزی استفاده شده است. به منظور دست‌یابی به اهداف تحقیق از تخمین تابع تولید مرزی استفاده شده است. پس از بررسی فرم‌های مختلف تولید، فرم ترانسلوگ به عنوان فرم تابعی مناسب برای نخلکاران منطقه مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می‌دهد که متوسط کارایی فنی بهره‌برداران محصول 63 درصد می‌باشد. کارایی 80 درصد برای بهترین حالت کارایی نشان می‌دهد بدون تغییر عمده در سطح منابع بکار رفته می‌توان سطح تولید را از طریق افزایش سطح کارایی تا 17 درصد افزایش داد. در این تحقیق مشخص شده است عوامی مانند سطح تحصیلات، وسعت نخلستان، سابقه کشاورزی و مالک زمین بودن تاثیر مثبت و داشتن شغل فرعی دارای تاثیر منفی بر میزان کارایی فنی کشاورزان منطقه می‌باشند.

Keywords:

نخل‌کاران , کارایی فنی , تابع تولید مرزی , فرم ترانسلوگ