بررسی مشکلات صادراتی خرما و معرفی صنایع تبدیلی آن

خرما با نام علمی Phoneix dactylifera، گیاهی است از جنس فونیکس و خانواده پالماسه یا نخل. بیشتر گونه‌های جنس فونیکس به عنوان گیاه زینتی پرورش داده می‌شوند و تنها گونه‌ای که میوه آن مصرف خوراکی دارد همان خرمای معمولی است. خرما در دوران باستان به فراوانی در سرزمین‌های بین دو رود نیل و فرات وجود داشته و گفته می‌شود که محدوده پراکنش آن در دوران پیش از تاریخ از سنگال تا حوضه رودخانه ایندوس در شمال هند را دربرمی‌گرفت. خرما میوه‌ای است با ارزش غذائی بالا که به علت دارا بودن مواد قندی قابل توجه (حدود 70٪) علاوه بر مصرف غذایی در صنعت نیز موارد استفاده فراوان دارد. مصارف مختلف خرما در صنعت شامل شیره خرما شهد خرما (عسل خرما)، قند مایع، سرکه خرما، الکل، عصاره نوشابه و خوراک دام می‌باشد و از هسته آن روغن کربن اکتیو، لوریل الکل، مواد موثر سطحی و از ضایعات آن در ترکیب خوراک دام و طیور و از برگ خرما در ساخت انواع ظروف بافتنی، حصیر و از تنه و چوب خرما در کارخانجات نئوپان‌سازی و کاغذسازی و همین‌طور پوشش ساختمان‌ها و پل‌ها استفاده می‌کنند. صادرات این محصول به نسبت تولید آن بسیار کاهش یافته است. در صورتی که پتانسیل‌های افزایش صادرات خرما بسیار بالاست، اما عمده مشکلات به مرحله بعد از تولید برمی‌گردد که بر صادرات آن تأثیر بسیاری گذاشته است. شهرستان سراوان اولین منطقه در کشورهای تولیدکننده خرماست که خرمای ربی دارد که بسیار مورد توجه کشورهای خارجی است. اما عدم همکاری دولت در فراهم نمودن ابزار و ادوات تولید، بسته‌بندی، نگهداری و صادرات موجب شده است تا کشاورزان نخل کار تولیدات خود را به قیمت اندک قبل از زمان برداشت به صورت سلف به خریداران پاکستانی بفروشند. ساخت سردخانه و واحد تولید کارتن مخصوص بسته‌بندی و ابزار و ادوات صادرات می‌تواند خرمای سراوان را مستقیم به کشورهای مصرف‌کنده صادر نماید که صادرات مستقیم خرما موجب افزایش درآمد نخل‌کاران، قطع دست واسطه‌ها و دلالان و در نتیجه توسعه نخلستان‌ها در این منطقه خواهد شد. و از طرفی راهکارهایی وجود دارد که بتوان، از خرما در صنایع دیگر از جمله اقتصادی، دارویی، صنعتی استفاده برد.

بررسی مشکلات صادراتی خرما و معرفی صنایع تبدیلی آن Keywords:

خرما , صادرات , ارزش غذایی