بررسی اثربخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر انسجام خانوادگی والدین کودکان مبتلا به اوتیسم

هدف اصلی این تحقیق بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های مثبت اندیشی بر انسجام خانوادگی والدین کودکان مبتلا به اوتیسم بوده است. این پژوهش از لحاظ روش، نیمه آزمایشی (با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل) بوده، و جامعه آماری، کلیه والدین کودکان طیف اوتیسم که در سازمان بهزیستی شهرستان ساری دارای پرونده هستند، می باشد. نمونه گیری در این پژوهش از نوع دردسترس است. حجم نمونه در دو گروه آزمایش و کنترل برای هر گروه 15 نفر میباشد. مقیاس مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه انسجام خانوادگی بود. ابتدا پرسشنامه در افراد گروه گواه و آزمایش توزیع و جمع آوری شد، سپس طی هشت جلسه ی آموزشی مداخله در گروه آزمایش صورت گرفت و دوباره از هر دو گروه همان پرسشنامه ها توزیع و جمع آوری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیری استفاده شد. یافته های این تحقیق نشان داد که آموزش مهارتهای مثبت اندیشی تاثیر معناداری بر انسجام خانوادگی والدین کودکان مبتلا به اوتیسم دارد.

Keywords:

مثبت اندیشی , انسجام خانوادگی والدین , کودکان , اوتیسم