مفهوم شناسی بازآفرینی شهری

رویکرد بازآفرینی پایدار شهری یکی از جدید ترین رویکردهای پذیرفته شده جهانی در مواجه با بافتهای فرسوده شهری است بازآفرینی شهری به مفهوم احیا، تجدید حیات و نوزایی شهری و به عبارتی دوباره زنده شدن شهر است. رویکردهای پیشین بهسازی، نوسازی و بازسازی، بر دیدگاه های کالبدی و یا صرفا اقتصادی تکیه داشته که این امر نتیجه ای جز عدم موفقیت بسیاری از طرح ها و پروژه های نوسازی بافت های فرسوده ی شهری را نداشته است .بازآفرینی شهری یک بینش جامع، یکپارچه و عملیاتی است که به حل نهایی مشکلات شهری منتهی می شود و در پی این است که با ایجاد تغییرات مثبت و پایدار، مسبب بهبودی شرایط فیزیکی، اجتماعی، اقتصادی و محیطی شهر شود. بازآفرینی شهری در ابعاد مختلف اجتماعی، اقتصادی، کالبدی و محیطی رخ داده و در هر یک از ابعاد بر موضوعات متعددی تاکید کرده است. روش تحقیق مقاله توصیفی – تحلیلی است و به بررسی و نقش مقهوم بازآفرینی شهری و سیر تحول آن در ایران و سایر کشورها و نقش مشارکتهای مردمی در بازآفرینی پرداخته شده است و نشان می دهد که بدون حضور و مشارکت گسترده مردم در امر بهسازی و نوسازی شهری، امکان موفقیت و تحقق اهداف برنامه های بازآفرینی غیرممکن می باشد .

Keywords:

بازآفرینی شهری , مرمت شهری , ابعاد بازآفرینی شهری , مشارکتهای مردمی