اثربخشی آموزش برنامه مثبت نگری بر بهزیستی ذهنی مادران کودکان آهسته گام

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش برنامه مثبت نگری بر بهزیستی ذهنی مادران کودکان آهسته گام بوده است. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده است. جامعه آماری شامل کلیه مادران دارای فرزند آهسته گام مقطع راهنمایی شهر کرج می باشد که فرزندان آنها در سال تحصیلی 92-91در حال تحصیل در مدارس راهنمایی استثنایی بوده است. روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای می باشد که تعداد 30 نفر به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بهزیستی ذهنی مولوی و همکاران(1387) بوده است. یافته ها نشان داد که آموزش برنامه مثبت نگری بر بهزیستی ذهنی مادران کودکان آهسته گام موثر بوده است. در نتیجه این روش می تواند به عنوان روشی مناسب در جهت افزایش بهزیستی ذهنی مادران این کودکان مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

برنامه مثبت نگری , بهزیستی ذهنی , کودکان آهسته گام.