شهروندی شهری: حقوق و تکالیف شهروندان در شهر تهران.
Publish place: Social Development and Welfare Planning، Vol: 9، Issue: 34
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 470
This Paper With 42 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QJSD-9-34_005
تاریخ نمایه سازی: 29 خرداد 1398
Abstract:
چکیده بی تردید شهروندی شاخصی کلیدی برای جوامع مدرن محسوب می شود و مهمتر آنکه شهروندی دارای مجموعه گسترده ای از حقوق و تکالیف مدنی، سیاسی و اجتماعی است که میتواند در عرصه شهر تبلور یابد. شکلگیری شهروندی در ایران را میتوان در دو سطح شهروند ملی و شهروند شهری بررسی کرد. در واقع شهروند شهری سوگیری های افراد نسبت به استحقاق در برخورداری از خدمات شهری مختلف، برابری در فرصت های عمومی و بهره مندی از امکانات و رفاه شهری است که با مجموعه ای از مسئولیت ها، تمایلات کنشی افراد پیرامون تعهدات و مشارکت در امور شهر همراه میشود. شهروند شهری بر دو بعد اساسی حقوق شهروندی و تکالیف شهروندی استوار است که در این پژوهش در میان شهروندان تهرانی مورد بررسی قرار میگیرد. روش انجام این پژوهش پیمایش با استفاده از تکنیک پرسشنامه بوده و بدین منظور 2400 نفر از افراد 15سال به بالای مناطق مختلف شهر تهران با استفاده از شیوه نمونه گیری چند مرحله ای انتخاب شدهاند. نتایج نشان میدهد که 35 درصد مردم شهر تهران میزان برخورداری از حقوق شهروندی را در حد کم، و در مقابل 19 درصد آن را حد زیاد بیان داشته اند همچنین زنان تهرانی بیش از مردان به رعایت تکالیف شهروندی، مجردان، کمتر از متاهلان، افراد بدون همسر و همچنین افراد 15 تا 24 ساله جامعه در مقایسه با سایر گروه های سنی کمتر به رعایت تکالیف شهروندی می پردازند. افراد هر چه سال های بیشتری در شهر تهران زندگی کرده باشند، احساس تکلیف بیشتری نموده و نیز بیشتر به رعایت وظایف شهروندی می پردازند. بنابراین می توان دریافت در عرصه شهری برخورداری از حقوق و رعایت تکالیف بطور یکسان در میان گروههای اجتماعی توزیع نشده و این امر بایستی در سیاستگذاریها و برنامهریزیهای شهری مورد توجه قرار گیرد.
Authors
ملیحه شیانی
دانشیار دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران
حنان زارع
کارشناس ارشد برنامه ریزی رفاه اجتماعی، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :