ارزیابی تاثیر سطوح کم آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ژنوتیپ های گلرنگ

به منظور بررسی تنش کم آبی بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ژنوتیپ های گلرنگ، آزمایشی به صورت کرت های خرد شده در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد، در بهار سال 1395 انجام شد. در این پژوهش، تیمار ها شامل سه سطح آبیاری براساس 100، 75 و 50 درصد نیاز آبی گیاه و ژنوتیپ های گلرنگ شامل سینا، محلی اصفهان و فرامان بودند. نتایج نشان داد تنش کم آبی موجب کاهش معنی دار تعداد شاخه های جانبی در هر بوته، ارتفاع بوته، تعداد غوزه در بوته، تعداد دانه در غوزه، وزن هزاردانه، عملکرد دانه، درصد روغن، عملکرد روغن، زیست توده و شاخص برداشت شد. کمترین عملکرد دانه (1196 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (313 کیلوگرم در هکتار) از تیمار تنش کم آبی50 درصد و بیشترین عملکرد دانه (2310 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (659 کیلوگرم در هکتار) از تیمار 100 درصد نیاز آبی به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد در بین ژنوتیپ های گلرنگ از نظر صفات مورد مطالعه تفاوت معنی داری وجود داشت به طوری که بیشترین عملکرد دانه (1998 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (561 کیلوگرم در هکتار) در ژنوتیپ سینا و کمترین عملکرد دانه (1659 کیلوگرم در هکتار) و عملکرد روغن (426 کیلوگرم در هکتار) در ژنوتیپ محلی اصفهان مشاهده شد. نتایج نشان داد تفاوت های موجود در بین ژنوتیپ ها از نظر صفات مورفولوژیک، درصد روغن و عملکرد روغن از مولفه های مهم بوده که می تواند در انتخاب ژنوتیپ ها و یا ارقام مناسب تحت شرایط خشکی از آن استفاده کرد.

Keywords:

درصد روغن , زیست توده , شاخص برداشت , عملکرد روغن , وزن هزار دانه