بررسی اثرات تغذیه مصنوعی به روش پخش سیلاب بر تغییرات سطح آب زیرزمینی

افزایش مصرف آب، کاربرد روشهای تغذیه مصنوعی را برای غنی کردن منابع آب ز یرزمینی افزایش داده است. تغذیه مصنوعی روشی است که با کمک آن میتوان آب مازاد را برای مصرف در زمان کم آبی در زیرزمین ذخیره کرد. هدف ا ی ن تحقی ق بررس ی عملکرد سامانه پخش سیلاب جارمه اندیمشک در افزایش ذخیره سفره آب زیرزمینی منطقه میباشد. به این منظور با استفاده از دادههای چاههای پیزومتری، ابتدا روند تغییرات سالانه هر یک از پیزومترها و سپس آبنگار دشت تهیه گردید. در ادامه دادههای وقایع سیل و رقوم همزما ن سطح آب چاه های مشاهدهای در ماه قبل از سیل و تا 3 ماه پس از آن در کنار یکدیگر قرار داده شد، تفاوت هر ماه از ماه وقوع سیلاب محاسبه گردید و نمودار آن ترسیم شد. بررسی نتایج نشان داد که پس از اجرای طرح روند کلی تغییرات سطح سفره افزایشی بوده است اما آهنگ ای ن افزا یش تحت تاثیر میزان برداشت قرار داشته بطوری که پیزومترهای واقع در اراضی کشاورزی روند افزایش ی کندتری را نسبت به پیزومترهای دیگر نشان میدهند.

Keywords:

پخش سیلاب , تغذیه مصنوعی , سطح پیزومتری , جارمه