ارائه روشی جهت بررسی قابلیت اطمینان انسانی حین تخلیه اضطراری سکوهای نفتی با استفاده از منطق فازی و شبکه های بیزین

مقدمه: تخلیه اضطراری سکوهای دریایی از اهمیت ویژه ای برخوردار می باشد. هر گونه خطای انسانی در این فرایند می تواند به مرگ فرد منتهی شود، اتفاقی که در حادثه پایپر آلفا منجر به مرگ صدها تن شد. هدف این مطالعه ارائه روشی جهت بررسی خطای انسانی حین فرایند تخلیه اضطراری با استفاده از منطق فازی و شبکه های بیزین می باشد. مواد و روش ها: ابتدا با بررسی متون، مهمترین فاکتورهای شکل دهنده عملکرد شناسایی شدند. جهت تعیین ارتباط کیفی بین فاکتورهای شکل دهنده عملکرد و خطای انسانی (بخش کیفی شبکه بیزین) از روش میانگین رتبه بندی استفاده شد. همچنین جهت تعیین ارتباط کمی بین فاکتورهای شکل دهنده عملکرد و خطای انسانی (بخش کمی شبکه بیزین) از منطق فازی استفاده گردید. کاربرد پذیری روش بصورت موردی تجزیه و تحلیل گردید. نتایج: با توجه به مطالعات گذشته، شش فاکتور شکل دهنده عملکرد استرس، پیچیدگی، تجربه، فاکتور رویداد، فاکتور شرایط جوی و آموزش انتخاب شدند. فاکتور رویداد و فاکتور شرایط جوی مهمترین فاکتورهای اثر گذار بر روی آگاهی فرد از وقوع شرایط اضطراری بوده، همچنین استرس، پیچیدگی و تجربه ارزیابی فرد را تحت تاثیر قرار می دهند. در نهایت، تجربه و فاکتور رویداد خروج فرد از محیط خطرناک را تحت تاثیر قرار می دهد. روش ارائه شده قادر است خطای انسانی را بصورت کمی پیش بینی کند و همچنین استفاده از آن به نسبت دیگر روش های موجود مثل HEPI به مدت زمان کمتری نیاز دارد. نتیجه گیری: تخمین دقیق خطای انسانی کار بسیار دشواری بوده و استاندارد طلایی در این زمینه وجود ندارد. استفاده از شبکه های بیزین و منطق فازی می تواند عدم قطعیت موجود در تخمین خطای انسانی را بکاهد.

Keywords:

خطای انسانی , سکوی نفتی , منطق فازی , شبکه های بیزین