تاثیر یک دوره تمرینات استقامتی- مقاومتی با مصرف مکمل امگا- 3 بر عملکرد ریوی کشتی- گیران

هدف از این مطالعه تعیین تاثیر یکدوره برنامه تمرین استقامتی- مقاومتی با مصرف مکمل امگا-3 بر عملکرد ریوی کشتی گیران بود. از جامعه کشتی گیران شهرستان های رودسر، کلاچای، رحیم آباد و لنگرود، پس از فراخوان تعداد 14 نفر (سن 2/99 ± 23/07 سال، قد 5/90 ± 172/71 سانتی متر، وزن 8/84 ± 75/00 کیلوگرم، شاخص توده بدن 5/90 ± 172/71 کیلوگرم بر متر مربع) بطور نمونه در دسترس طی 6 هفته مورد مطالعه قرار گرفتند. عملکرد ریوی آزمودنی ها با دستگاه اسپیرومتری اندازه گیری شد. پس از آن آزمودنی ها به دو گروه آزمودنی (7نفر) و کنترل (7 نفر) تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 6 هفته 3( جلسه در هفته) به انجام تمرینات استقامتی و مقاومتی به همراه مصرف مکمل امگا-3 پرداختند و گروه کنترل به تمرینات استقامتی- مقاومتی بدون مصرف امگا-3 ادامه دادند بعد از هفته ششم دوباره با دستگاه اسپیرو متری عملکرد ریوی آزمودنی ها اندازه گیری شد. یافته های این مطالعه نشان داد یکدوره تمرین استقامتی- مقاومتی همراه مصرف مکمل امگا-3 در گروه تجربی بر ظرفیت حیاتی، ظرفیت دمی، حجم ذخیره بازدمی، حجم جاری، ظرفیت حیاتی اجباری، حجم بازدمیاجباری و نسبت ظرفیت حیاتی اجباری بر حجم بازدمی اجباری کشتی گیران تاثیر معنی داری داشت (p> 0/05) اما این افزایش به نسبت گروه کنترل اختلاف معنی داری نداشت (p> 0/05) نتایج مطالعه حاضر نشان داد که مصرف مکمل امگا-3 همراه با یکدوره تمرینات استقامتی – مقاومتی میتواند عملکرد ریوی کشتی گیران را بهبود بخشد. اما اختالف معنی داری با تمرینات استقامتی-مقاومتی بدون مصرف امگا-3 ندارد.

Keywords:

تمرین استقامتی- مقاومتی , امگا- 3 , عملکرد ریوی