بررسی اثر روش های ریکاوری پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز متعاقب شش هفته تمرینات اختصاصی فوتبال بر کراتین کیناز مردان فوتبالیست

مقدمه: انجام یک مسابقه یا رقابت شدید، موقعیت های نورولوژیکی، فیزیولوژیکی، تغذیه ای و روانی ورزشکار را به چالش میکشد. انجام فعالیت بدون برگشت به حالت اولیه (ریکاوری) مناسب، سبب آسیب های ساختاری در عضلات می شود. هدف از این مطالعه بررسی اثر روش های ریکاوری پس از یک جلسه فعالیت وامانده ساز متعاقب شش هفته تمرینات اختصاصی فوتبال بر کراتین کیناز مردان فوتبالیست بود. روش شناسی: 36 فرد از فوتبالیست های فعال شهرستان بیرجند با میانگین وزن 15.56 ± 60.13 کیلوگرم، میانگین قد 10.98 ± 173.02 سانتی متر و میانگین سنی 1.53 ± 16.47 سال، به صورت هدفمند انتخاب شده و به صورت تصادفی به 4 گروه 9 نفره ( شامل: ریکاوری غیرفعال، ریکاوری فعال، شناوری در آب سرد و ریکاوری از طریق ماساژ) تقسیم شدند. آزمودنی ها هر گروه در ابتدا یک جلسه فعالیت ورزشی حاد تا سرحد واماندگی انجام دادند و پس از آن در یکی از روش های ریکاوری 20 دقیقه ای شرکت کردند. سپس به صورت منظم 6 هفته تمرینات اختصاصی فوتبال را زیر نظر مربی انجام دادند و پس از 6 هفته، یک جلسه فعالیت حاد وامانده ساز همانند فعالیت ابتدای پروتکل را اجرا کردند. میزان کراتین کیناز قبل از فعالیت حاد وامانده ساز و بلافاصله پس از ریکاوری اندازه گیری شد. نتایج: یافته های تحقیق نشان داد که ریکاوری از طریق ماساژ سبب کاهش معنی دار کراتین کیناز در مقایسه با گروه ریکاوری آب سرد شد. نتیجه گیری: ماساژ پس از فعالیت حاد وامانده ساز، میتواند از طریق کاهش مهاجرت نوتروفیلها سبب کاهش کراتین کیناز و تسریع روند ریکاوری شود.

Keywords:

ریکاوری فعال , ریکاوری غیرفعال , ماسااژ ورزشای , غو ا وری در آب سارد , فعالیا ت شاد ید واماناده سااز , تمرینات اختصاصی فوتبال , آسیب عضلانی , کراتین کیناز