بررسی مدیریت چرای دام اهلی و وحشی بر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک (مطالعه موردی: پناهگاه حیات وحش چهاردانگه-کیاسر)

بخش اعظم مناطق حفاظت شده کشور را مراتعی تشکیل می دهند که دارای درجات مختلف وضعیت هستند. پوشش گیاهی موجود در مراتع، افزون بر نقشی که در تولید و تامین علوفه دارند، فواید دیگری مانند حفاظت خاک، افزایش نفوذپذیری، تغذیه منبع آب های زیرزمینی، کاهش سیل و خسارت های حاصل از آن، تولید اکسیژن و حفظ گونه های گیاهی و جانوری دارند. به منظور اثر چرای دام اهلی و وحشی بر ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک در دو منطقه امن (حیات وحش) و حفاظت شده ( دام اهلی و وحشی) مطالعه ای در پناهگاه حیات وحش چهاردانگه کیاسر در جنوب شهرستان ساری صورت گرفت. در همین راستا در هر منطقه 20 و در مجموع 40 نمونه خاک به روش تصادفی سیستماتیک از عمق 0 تا 30 سانتی متری برداشت و به آزمایشگاه منتقل شد. در آزمایشگاه ویژگی های فیزیکی خاک از قبیل بافت، پگالی ظاهری و رطوبت و ویژگی های شیمیایی خاک مانند کربن، ازت، آهک، پتاسیم، فسفر، pH و EC مورد اندازه گیری قرار گرفت. داده ها از طریق آزمون t مستقل در نرم افزار SPSS نسخه 23 مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در منطقه امن (حیات وحش) میزان کربن (p<0.05)، ماده آلی و رطوبت خاک (p<0.01) و منطقه حفاظت شده (حیات وحش و دام اهلی) نیز مقدار آهک، ازت و وزن مخصوص ظاهری خاک اختلافی را در سطح پنج درصد (p<0.05) نشان داده است. اما مدیریت مختلف چرا بر روی پتاسیم، فسفر، pH، EC، و بافت خاک تاثیری نداشته است (p> 0.05).

Keywords:

پناهگاه , حیات وحش , منطقه امن , خاک , دام اهلی , کیاسر