نوآوری باز در مدل کسب وکار شرکت های کوچک

شرکتها و به ویژه آنهایی که از یک سو با کمبود منابع مواجه اند و از دیگر سو در محیطی پررقابت قرار دارند، برای نوآوری و کسب مزیت رقابتی، به اطلاعات، دانش، فناوری، و مهارتهای برونسازمانی متکی هستند. این اتکا به معنای باز کردن دربهای نوآوری شرکت در برابر دیگران (حقیقی یا حقوقی) است. هدف این مقاله مطالعه اتخاذ راهبرد نوآوری باز در نوآوری مدل کسب وکار شرکتهای کوچک و کسب ارزش از این طریق است. مقاله با بهره گیری از آخرین دستاوردهای ادبیات موضوعی، ضمن مفهوم شناسی مدل کسب وکار و نوآوری در آن، به مطالعه نوآوری در مدل کسب وکار بر پایه نوآوری باز میپردازد. این تحقیق از نظر هدف، کاربردی، از نظر نوع، کیفی و با توجه نحوه گردآوری داده ها، کتابخانه ای (مطالعات ثانویه از نوع فراترکیب) و مبتنی بر مطالعه منابع اطلاعاتی برخط است. مقاله ضمن معرفی دو الگو برای نوآوری باز در کسب وکار، نتیجه میگیرد اتخاذ هر یک از این دو الگو مبتنی بر نخست، منابع و بضاعتهای شرکت و دوم، در نظر گرفتن این نکته است که برون سپاری و توسعه مشترک فناوری همراه با افزایش هزینه ها (همچون هزینه راهاندازی و مدیریت شبکه شرکای خارحی) خواهد بود. نتیجه دیگر آنکه تجربه بیشتر در حوزه ائتلاف و مدت زمان بیشتر آن، منجر به افزایش ایده برای نوآوری در مدل کسب وکار میشود. مقاله در پایان توصیه میکند با آموزش شرکتهای فعال در پارکهای علم و فناوری برای اتخاذ رویکردهای مبتنی بر نوآوری باز در تمام جنبه های تولیدی، فرایندی، و کسب وکار، ضمن بهره مندی از زیرساختهای تولید و شبکه های توزیع یکدیگر برای تبدیل دانش و فناوریشان به کسب وکار موفق و سودآور، آسیب پذیری این شرکتها در مقابل تغییرات محیطی کاهش یابد.

Keywords:

نوآوری باز , مدل کسب وکار , نوآوری در مدل کسب وکار.