روشی جهت بهبود ارائه پهنای باند در شبکه های نرم افزار-محور

شبکه نرم افزار-محور 1SDN یک الگویی است که به ما اجازه می دهد تا از طریق جداسازی سطوح منطقی تجهیزات، شبکه های گسترده را از طریق پروتکل های خاص به سهولت و به صورت یکپارچه مدیریت کنیم.یکی از امکاناتی که این معماری در اختیار مهندسین و طراحان شبکه قرار می دهد، توانایی تنظیم مجدد منابع شبکه به صورت پویاست که این ویژگی در شبکه های سنتی (کنونی) دست نیافتی است. در این راستا می توان روشی جهت برنامه ریزی مسیریابی و نیز برنامه ریزی منابع پهنای باند برای یک شبکه مستاجر مجازی 2VTN در شبکه های نرم افزار-محور می باشد. طرح برنامه ریزی مسیریابی به تعیین مسیرهای موجود مسیریابی در یک شبکه فیزیکی برای حل مشکل توزیع نامناسب منابع شبکه کمک می کند و هدف نهایی آن بهبود استفاده از مسیرهای پیش رو در شبکه است. این روش به ما امکان می دهد تا تقاضای مشتریان برای منابع پهنای باند را به نحوی مدیریت کنیم تا مشکل Congestion در یک یا چند مسیر را حل کنیم و در نتیجه آن تاخیر دستیابی به مقاصد و سرور های تحت شبکه را به صورت قابل توجهی بهبود ببخشیم. این طرح پیشنهادی نه تنها برای مدیریت مسیریابی در یک شبکه فیزیکی در راستای براورده سازی درخواستهای کاربران شبکه مورد استفاده قرار می گیرد، بلکه برای تضمین استفاده از پهنای باند و حداکثر تاخیر قابل قبول سرویس های شبکه براساس شرایط کلی شبکه نیز می تواند کمک کند. نتایج تحلیلی نشان می دهد که روش پیشنهادی، سبب کاهش تاخیر شبکه، افزایش کارایی تخصیص مسیریابی و نهایتا افزایش پهنای باند ارائه شده به کاربران در شرایط یکسان خواهد شد.

Keywords:

شبکه های نرم افزار-محور , تاخیر مسیر , هزینه مسیریابی , پروتکل OpenFlow , congestion پهنای باند