تاثیر آموزش خوددلگرم سازی شوناکر بر احساس تنهایی و بهزیستی روان شناختی
Publish place: Counseling Culture and Psychotherapy، Vol: 9، Issue: 35
Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 394
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_CCP-9-35_007
تاریخ نمایه سازی: 15 تیر 1398
Abstract:
هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر آموزش خوددلگرمسازی شوناکر بر احساس تنهایی و بهزیستی روان شناختی بود. روش پژوهش حاضر نیمهآزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر پایه دوم دوره متوسطه دوم شهر خرم آباد در سال تحصیلی 96-1395 بود. به منظور اجرای پژوهش غربالگری انجام گرفت که بر اساس نمرات به دست آمده 30 نفر از دانشآموزانی که نمره آنان در مقیاس احساس تنهایی یک انحراف معیار بالاتر از میانگین و در عین حال نمره آنان در مقیاس بهزیستی روان شناختی یک انحراف معیار پایینتر از میانگین بود به صورت تصادفی به عنوان نمونه پژوهش انتخاب گردید. سپس نمونه منتخب به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه 15 نفر) تقسیم شدند. گروه آزمایش طی 10 جسله 90 دقیقه ای به مدت 2 ماه تحت آموزش خوددلگرمسازی قرار گرفتند. ابزار مورداستفاده در این پژوهش شامل مقیاسهای احساس تنهایی راسل و همکاران (1980) و بهزیستی روان شناختی ریف (1989) بود. به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های آماری توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس چندمتغیره) استفاده شد. نتایج نشان داد، آموزش خوددلگرمسازی موجب کاهش احساس تنهایی و افزایش بهزیستی روان شناختی درگروه آزمایش شده است. بر اساس یافتههای پژوهش میتوان گفت آموزش خوددلگرمسازی به عنوان یک مهارت میتواند باعث کاهش احساس تنهایی و بهبود بهزیستی روان شناختی دانشآموزان گردد. لذا، چنین برنامهای بهمنظور کاهش احساس تنهایی و ارتقاء بهزیستی روان شناختی دانشآموزان جهت ایجاد و حفظ سلامت روانی بیشتر در آنان به مسئولین آموزش وپرورش توصیه میگردد.
Keywords:
Authors
عزت اله قدم پور
دانشیار روان شناسی دانشگاه لرستان
لیلا منصوری
دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی دانشگاه شهید چمران اهواز
زهرا خلیلی گشنیگانی
دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی دانشگاه لرستان
فروزان امرایی
دانشجوی دکترای روان شناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :