اثبات نقش تربیت اخلاقی به عنوان سنتز عملی در آراء ایمانوئل کانت

در دهه های اخیر بیش از هر چیز دیگر به آراء فلسفی کانت پیرامون عقل نظری و عملی پرداخته شده است ولی این نکتهمهم انگاشته شده است که کانت قبل از هرچیز انسان و تربیت را به عنوان مهم ترین ودرعین حال دشوار ترین کار در جامعهانسانی می داند.اهمیت این مفهوم برای کانت از یک سو در وابستگی ذاتی دو مفهوم انسان و تربیت است و از سوی دیگر دروابستگی همه فلسفه کانت است به مفهوم انسان که نقطه مرکزی اندیشه های اوست . اگر تربیت را به عنوان تز و اخلاق رابه عنوان آنتی تز تلقی کنیم پس می توان سنتز را مفهومی دانست که رابطه و اخلاق را تنظیم می کند و آن تربیت اخلاقی است.پس باید چنین اذعان کرد که تربیت به عنوان یکی از ظریف ترین و حساس ترین نکات در آراء کانت دور نگه داشتهشده است که مادر این مقاله به بررسی اهمیت و ضرورت تربیت اخلاقی و اهداف آن در منظر کانت می پردازیم.

Keywords:

تربیت اخلاقی , اهداف تربیت اخلاقی , آزادی , اراده , اختیار