نمای رنگ در اشعار ایرج میرزا بر اساس دیدگاه روانشناختی لوشر

در روان شناسی نوین، رنگ ، یکی از معیارهای سنجش شخصیت است. رنگها، برخوردار از انرژی ارتعاشی و اصوات مرییاند و در زندگی نقش مهمی میگذارند و به انتقال و خوانش جریان ذهنی کمک میکنند، چرا که گرایش ذهن به رنگهای مختلف، از مطلوب ترین رنگ تا منفورترین آن، با توجه به فراگیری و گستردگی آنها در زندگی، فرهنگ و نگرش مردم، نشان دهنده بازتابهای مختلف روانی انسانها و نیز شعرا است. در این مقاله، بر اساس نظریه روانشناسی رنگ لوشر رنگهای به کار رفته در مجموعه اشعار ایرج میرزا، به روش توصیفی-تحلیلی، بررسی و روانشناسی آنها مشخص کرده میشود. ایرج میرزا از شاعرانی است که در شعرش، رنگ واژه های را استفاده کرده است؛ اما کاربرد فراوان رنگ سیاه، از رویکردهای برتر وی است. یافته های این پژوهش، تصویری منطقی از اندیشه ها، جهان بینی و گرایشها و تمایلات نهانی شاعر ارایه میکند و نشان میدهد که ایرج میرزا از نظر شخصیت، و با وجود یاس و بدبینی منفعلانه و غرور، فردی بهنجار و متعادل است زیرا چهار رنگ اصلی آبی، قرمز، سبز و زرد جزء انتخابهای اول تا پنجم قرار دارند.

Keywords:

شعر , ایرج میرزا , روانشناسی رنگ , لوشر.