بررسی اثرات قارچ کامبوچا بر خاصیت آنتی اکسیدانی چای سبز وسفید در مدل موش آزمایشگاهی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 744

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

MSEMSMED13_025

تاریخ نمایه سازی: 29 تیر 1398

Abstract:

سابقه و هدف: چای کامبوچا که منشا جلبک دریایی دارد، حاوی پروتئین، گلوکز، اتانول، ویتامینC وE، کاراتنوئیدها، پلی فنول هاو کاتچین ها می باشد که در فعالیت آنتی اکسیدانی آن موثرند. این نوشیدنی حاصل تخمیرچای با شکر است که می توان از انواع چای به عنوان بستر قارچ کامبوچا استفاده کرد. چای سبز دارای غلظت بالایی از پلی فنول و کاتچین ها می باشد. چای سفید حاوی پلی ساکارید، پروتئین، پلی فنول، موادمعدنی و... می باشد. آنتی اکسیدان های موجود در چای کامبوچا، عمدتا شامل پلی فنول ها می باشند. آنتی اکسیدان ها، فرآیند اکسیداسیون یا واکنش سلولی در برابر رادیکال های آزاد را مهار می کنند و از خطر ابتلا به بیماری های متابولیک مانند سرطان وبیماری های قلبی_عروقی می کاهند. هدف این مطالعه بررسی تاثیر کامبوچا بر خاصیت آنتی اکسیدانی حاصل از چای سبز و سفید می باشد. مواد و روش ها: برای تهیه چای کامبوچا، 5گرم از چای سبزو سفید بطور جداگانه به 250 میلی لیتر آب جوشیده افزوده شد سپس20 گرم شکر به آن اضافه و حل شد. 9 گرم از قارچ کامبوچا در درون شیشه قرار داده شد. تخمیر به مدت 14 روز در دمای اتاق و به دور از تابش مستقیم نور صورت پذیرفت و سپس قارچ خارج شد. مایع حاصل از تخمیر کامبوچا با کاغذ واتمن صاف و درون یخچال در دمای 4 درجه سانتیگراد نگهداری شد. برای تهیه چای سبز و سفید، 1گرم از هر کدام به 50 میلی لیتر آب جوشیده اضافه شد و سپس در حرارت ملایم به مدت 5 دقیقه قرارگرفت. در این مطالعه، 25 موش به صورت تصادفی به پنج گروه پنج تایی دریافت کننده: 1)چای سبز 2)کامبوچا در بستر چای سبز 3)چای سفید 4)کامبوچا در بستر چای سفید 5)کنترل تقسیم شدند. 0.25 میلی لیتر از چای های تهیه شده روزانه به مدت 14 روز به هر موش گاواژ شد. در پایان نمونه سرم موش ها جهت اندازه گیری ظرفیت تام آنتی اکسیدانی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج با استفاده از نرم افزار spss آنالیز و در سطح معنی داری 0.05=α با یکدیگر مقایسه شد. یافته ها: میانگین توتال آنتی اکسیدان در گروه1، 507±22.63478 µmol/L، گروه2، 599.6667±27.46942 µmol/L، گروه3، 521.1667±18.82153 µmol/L، گروه4، 537±18.48723 µmol/L و در گروه5،392.8333±16.17740 µmol/L بود. استفاده از قارچ کامبوچا در چای سبز در مقایسه با گروه چای سبز تفاوت معنی داری(P<0.05) در سطح توتال آنتی اکسیدان داشت اما استفاده از این قارچ در چای سفید در مقایسه با گروه چای سفید تفاوت قابل ملاحظه ای نداشت. در ضمن، قارچ کامبوچا باعث افزایش توتال آنتی اکسیدان در چای سبز نسبت به چای سفید شد. همه ی گروه ها در مقایسه با گروه کنترل تفاوت معنی داری در میزان تام آنتی اکسیدانی داشتند. نتیجه گیری: قارچ کامبوچا باعث بهبود فعالیت آنتی اکسیدانی در چای سبز شد اما تاثیر محسوسی در چای سفید نداشت. بطور کلی چای سبز در بستر کامبوچا خاصیت آنتی اکسیدانی بیشتری نسبت به بقیه گروه ها داشت.

Authors

نیلوفر هنری

کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بیرجند، بیرجند، ایران

مهران حسینی

مرکز تحقیقات طب تجربی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

مینا همتی

گروه بیوشیمی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران

عارفه عباس زاده

کمیته تحقیقات دانشجویی،دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بیرجند، بیرجند، ایران.