بررسی رفتار حرارتی پانل های بتنی سبک غیر سازه ای حاوی مواد تغییر فاز دهنده با شکل پایدار

مواد تغییر فاز دهنده موادی هستند که قادرند از جامد به مایع و بالعکس در سطح مشخصی از دما تغییر فاز دهند. در حین فرآیند تغییر فاز، میزان مشخصی انرژی از محیط پیرامون گرفته و یا آزاد می شود. تحقیقات نشان داده است که این قابلیت مواد تغییر فاز دهنده برای ذخیره کردن گرما در داخل ساختمان ها سودمند است. در این مطالعه از پلی اتیلن گلیکول به عنوان ماده تغییر فاز دهنده استفاده شد. برای جلوگیری از نشت آن در حالت مایع از بتن، پلی اتیلن گلیکول توسط ترکیب کردن با میکروسیلیس با نسبت وزنی مشخص به روش نفوذ همراه با خلاء، به صورت ماده تغییر فاز دهنده با شکل پایدار یا همان sspcm درآمد و سپس با درصدهای 10 و 18 در بتن سبک غیر سازه ای به صورت پانل های مربعی با ابعاد 40 و ضخامت های 10 و 15 سانتی متر تحت پروفیل دمایی یک روز تابستانی شهرهای اصفهان و اردبیل آزمایش شد. نتایج آزمایش های عملکرد حرارتی که برای هر نمونه به مدت 48 ساعت به طول انجامید، نشان داد که دمای سطح داخلی نمونه ها و نوسانات دمایی آن ها کاهش قابل توجهی دارد. هم چنین، در اثر استفاده از پلی اتیلن گلیکول دمای حداکثر سطح داخلی نمونه ها با تاخیر زمانی چندین ساعته به ساعات غیر اوج مصرف انتقال پیدا کرد.

Keywords:

پلی اتیلن گلیکول , ماده تغییر فاز دهنده با شکل پایدار , بتن سبک , عملکرد حرارتی